Denizli-Çivril'de doğdu. Asıl adı Kemal Özmanav'dır. İlk ve orta okulu Denizli ve İzmir'de okudu. 1949'da Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümünü bitirdi. Devlet Tiyatrosunda oynadı. 1951 tevkifatında komünistlik suçundan bir süre hapis yattı. Hapisten çıktıktan sonra muhasebeci olarak çalıştı. 1959'da İstanbul Şehir Tiyatroları'na geçti; oyunculuk ve yönetmenlik yaptı. 1980'den sonra İstanbul Devlet Tiyatrosunda görev aldı. 1989'da emekliye ayrıldıktan sonra 1995'e kadar Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesinde ders verdi.
İlk şiiri İstanbul dergisinde çıktı (1944). Sonra romanlar ve oyunlar yazdı. Yerli ve yabancı birçok romanı oyunlaştırdı. İzmir'de yayınlanan Fikirler dergisinin hemen her sayısında hikâyeleri çıktı (1947-1950, 36 sayı).
Hikâyeleri: Fatma Hanımın Erik Ağacı (1970), Bayrama Yakın (1975). Romanları: Hücre (1952), Yabancılar (1958), Kaçaklar (1961), Kanlı Düğün (1997).
Oyunlarından Utanmaz'ı Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın aynı adlı romanından, Düşüş'ü Nahit Sırrı Örik'in Abdülhamid Düşerken adlı romanından oyunlaştırdı.
... Spartakus'lar, Şeyh Bedrettin'ler, Lenin'ler, Stalin'ler, Troçki'ler, Togiatti'ler...Nâzım Hikmet'ler...Daha nice adsız yiğitler...Sonra, sonra Mustafa Suphi...
Baba Evi, Kurtuluş gibi çeşitli televizyon dizilerinde de rol alan Kemal Bekir, tiyatro uyarlamaları ve yazdığı oyunlarla da tanınıyor.Yaptığı seslendirmeler nedeniyle sesini de tanıyoruz.
Caddebostan Kültür Merkezi’nde yapılan atölye çalışmasında “Yabancılar” adlı eseriyle romancılığını inceleyecektik ancak salgın engel oldu.
Yabancılar, ilk kez Varlık Yayınları tarafından yayımlanmış.Bir kasabada memur olan Sıtkı Efendi’nin 13 yaşındaki küçük kızına, çocuklu, dul, yaşlı bir adam olan Dortoğlu talip olur.
Kızını Dortoğlu’na vermek istemeyen Sıtkı Efendi, kasaba sakinlerinin dedikodularına, baskılarına karşı koymaya çalışır.Toplumsal gerçekçi bir roman olan Yabancılar, 1966 yılında altı bölümlük radyo dizisi ( arkası yarın) olarak dinleyicilerle buluşmuş.
Yalın bir dile sahip olan Yabancılar’daki anlatımı Orhan Kemal kitaplarına benzettim.
Kemal Bekir'in gençlik yıllarına ilişkin anı-gözlem ve değinmelerini içeren bu kitapta, Olaylar genel olarak kronolojik bir sıralama ile anlatılıyor. Denizli'den geldiği İzmir'de yaşadığı çocukluğu, konservatuar eğitimi, Evliliği, Devlet Tiyatrosu yılları, 1940'lı -50'li yılların sanat dünyası ve Türkiye'si, Aşık Veysel’i oynadığı karanlık dünya filminin çekiminde yaşadıkları, 1953 yılında komünistlikten tutuklanması, ardından yaptığı askerliği, mecburi olarak muhasebecilik yaptığı yıllar, sonra tekrar hapise girmesi, hapisten çıktıktan sonra eşiyle birlikte yaşadığı zorluklar, zorluklar altında yazdığı romanları, şehir tiyatrolarına girmek için verdiği çaba, sonrasında yaşananlar... Başarıları... Kitapta çok şey var. Sabahattin Ali, Sait Faik, Edip Cansever, Ulvi Uraz, Muhsin Ertuğrul gibi birçok ünlü sanatçılara ilişkin hatıralar da var. Sıkılmadan ve büyük bir merakla okuyorsunuz. Kitap 1979 yılında bitiyor. Bu bildiğim kadarıyla Kemal Bekir'in son kitabı. Bu kitap yayımlandıktan kısa bir süre sonra Kemal Bekir yaşama veda ediyor. Belki yaşasaydı 1979'dan sonrasını da kaleme alabilecekti. Güzel duygularla okudum-bitirdim. Kitaplığımda bu kadar yıl beklettiğime hayıflandım. Ruhu şad olsun.
Not: Yaptığım küçük çaplı araştırmaya göre, Kitap boyunca "Beleşçi" olarak andığı kişinin Aclan Sayılgan ; 262. sayfada bahsettiği kişinin de Ergun Köknar olması gerektiğini düşünüyorum.
Kemal Bekir ismini ilk Orhan Kemal Roman Ödülü'nü aldığında duymuştum. Kısmet bugüneymiş, okudum ve çok beğendim. 2014 yılında yitirdiğimiz yazarımız bu romanı Mayıs 1979 yılında bitirmiş. Ancak 1997 yılında basılabilmiş. 1998 yılında da ödüle layık görülmüş. 1952 tutuklamalarında gözaltına alınan Mustafa'nın hücrede geçirdiği 56 günün ve iç hesaplaşmalarının öyküsü 'Hücre 1952' romanı. Öneririm. İyi okumalar.
Hücre 1952Kemal Bekir · Pencere Yayınları · 19978 okunma