Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Kerem Eksen
Kerem Eksen Yorumları ve İncelemeleri
Kerem Eksen yorumları ve incelemelerini, Kerem Eksen kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kerem Eksen puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uzun zamandır elime alıp da bir türlü bırakamadan okuduğum nadir kitaplardan biri oldu Ölümden Uzak Bir Yer.
Üniversitede sosyoloji eğitimi aldıktan sonra felsefe alanında yüksek lisans ve doktora yapan Kerem Eksen üçüncü ve son romanı olan Ölümden Uzak Bir Yer'de baba oğul ilişkisi, aile, inanç ve ölüm üzerine harika bir hikâye
yine günlerden bir gün Beyoğlu YKY kitapçısına girip roman avı yaptığım sırada, şu raftan bu rafa, şu kitaptan bu kitaba derken gözüme bir anlığına Kerem Eksen’in kitabını kestirdim. daha önce hiç karşılaşmadığım için, hızlıca “kimmiş bu adam” düşüncesi ile kitabın ilk sayfalarını karıştırmaya başladım. gördüğüm şey benim adıma ilginçti, sosyoloji
Hüzün Yükü Taşıyan Bir Baba-Oğul Tragedyası: Ölümden Uzak Bir Yer
1976 doğumlu Kerem Eksen, Galatasaray Lisesi'ni bitiriyor sonra Boğaziçi Sosyoloji, ardından da aynı okulda Felsefe Bölümü'nde etik ve tragedya üzerine yüksek lisans ve doktorasını tamamlıyor. İstanbul Teknik Üniversitesi'nde felsefe dersleri verirken bir yandan da Michel Foucault kitaplarını Türkçeye çeviriyor. CV'ye bakar
Ana karakterimiz Selim, bir yayınevinde çalışmakta olan genç bir editördür ve daha önce roman yazmak hususunda bir dizi başarısız denemelere imza atmıştır. “Daha önce birkaç kez roman yazmaya karar vermiş ama hadisatın sularına kapılıp gitmiştim…” Der. İşte baş karakterimiz Selim, bir kez daha “bir roman yazmak” fikrinin peşine düşmüş ve bizleri de bu ilginç yolculuğu boyunca peşinden sürükleyecek gibi durmaktadır. En azından ben, ilk birkaç sayfayı çevirdiğim vakit, yolculuğu boyunca Selim kardeşimi yalnız bırakmamaya ikna olduğumu söyleyebilirim.
Roman, “sahi, ne oldu bizim şu roman yazma işi?” ya da “hani roman yazacaktım ben.” Serzenişleri ve sorgulamalarıyla, kahraman ağzından, anlatıcının birinci tekil şahıs olduğunu özellikle vurgulamak gerekir, ilerliyor. Bir yandan Selim’in roman yazmak niyetini eyleme dönüştürme çabalarını okurken, bir yandan da romana dahil olan karakterleri, ortaya çıkan yeni durumları ve gelişmeleri okuyoruz. Roman karakterlerini iki temel gruba ayırabiliriz esasında: birinci grup, Selim’in aile üyelerinden oluşurken ikinci grup ise arkadaş çevresinden oluşmaktadır.
İnceleme yazımın tamamı noveliusedebiyat.com/ sitesinde.
noveliusedebiyat.com/2022/02/23/bura...
Bir Şeylerin Olmasını Beklemek
‘Ummak’ üstüne bir kitap okudum.
Çok bizden çok içimizden.
Bitirmek de Babalar Günü’ne denk geldi. Çünkü bir baba-oğul hikayesi sanki. Biraz Oidipus bir tutam Buddha da var sanki.
Neden mi sanki?
Ana karakter baba figürü Sait gibi görünse de oğul karakteri Yusuf da pekâla merkeze alınıp okunabilir. Anne Ömür parça parça hayatlarının içinde ama
Yazarın üçüncü ve son kitabı #ölümdenuzakbiryer
Benimse kalemiyle tanışma kitabım. Baba-oğul ilişkisi üzerine kaleme alınmış bir eser. Anlatım tarzı (tanrısal bakış açısı) o kadar hoşuma gitti ki diğer kitaplarını da temin edeceğim. Kısa ama yoğun bir kitap. Diyalog çok az,içsel monologlar çoğunlukta. Masalsı anlatıma sayesinde akıcı ancak bir günde oku bitir bir kitap değil. Okuyup düşünmek, sindirmek gerek.. Gene kaptırdım kendimi gidiyorum sevdiğim kitapları anlatırken susmak bilmiyorum :)
Öğretmen Sait ve Ömür çifti evlat sahibi olmak için dört gözle beklerler. "Mucize" bir şekilde Yusuf dünyaya gelir. Anne-oğulun arasında sağlam bir bağ kurulurken, baba-oğul arasında günden güne büyüyüp giden bir uçurum oluşur. Aslında bu uçurum bir sebebi de Ömür'ün sergilediği tavırlardır. Ömür Yusuf'un bebekliğinden beri farklı biri olduğunu düşünür çünkü O'nu bir hastalığından kurtarmış bir mucizeye sebep olmuştur. Aradan geçen yıllarla birlikte Sait'in varoluşsal sancılarına, kardeşleriyle, Ömür'le ve Yusuf'la olan kopuk ilişkilerini güçlendirme çabasına ve içsel dünyasında yaşadıklarına tanıklık ediyoruz. Bir tarafta ne yapsa oğlu tarafından umduğunu bulamayan Sait, bir tarafta yanlış yollara sapan Yusuf...
Ve yıllar sonra tekrar hastalığı ortaya çıkan Ömür..
Bir türlü kurulamayan bağlar, ölümler, gidişler terkedişler ve bir ailenin yok oluşu...
Yazarın kalemiyle tanışmalısınız. Şiddetle tavsiye
Bu kitap için yazacağım yorumun ilk cümleleri nasıl olmalı, iki gündür bunu düşünüyorum... Şunu net olarak söyleyebilirim ki, Türk edebiyatından uzun zamandır okuduğum en iyi eserlerden biriydi!
Her ne kadar Nermin Yıldırım'ın önerisine güvenerek temin ettiysem de, beni bu kitaba aniden çeken esas neden ismiydi: Ölümden Uzak Bir Yer. Sahi
Aslında kitap gayet akıcı bir dille akıyor. Ama Sait beni biraz yoruyor, Ömür de yoruyor. Bir şey eksik gidiyor bir tat eksik kalıyor bende. Bulamadım.
Konu sarmadı beni
Yazarın dili gayet güzel,
sıkılmadım da diyebilirim. belki sonlara doğru bir tık..
ben de kahraman gibi geçmişteki bazı anılarıma gittim, kendimi; çok güzel şekilde anlatan ama konuya, ya anlamadığın ya da ilgini çekmediğin için odaklanamadığın bi çay bahçesi sohbetinde gibi hissettim.
"Baba-oğul ilişkisi üzerine yazılmış bir eser. Anlatım tanrısal bakış açısı ve iç monologlar çoğunlukta.
Öğretmen Sait ve Ömür ve oğulları Yusuf arasında geçen olaylar, psikolojik durumlar ele alır anne ve oğul arasında güçlü bir bağ oluşurken, baba ve oğul arasında uçurum oluşur. sait'in varoluşsal sancıları, kardeşiyle, ömür'le ve yusuf'la olan kopuk ilişkilerini güçlendirme ve içsel dünyasına tanıklık ediyoruz kitapta.
Sait'in içsel çöküşü Yusuf'un yanlış yollara sapması ve ömür'ün yeniden nükseden hastalığı, kurulamayan bağlar, gidişler, terkedişler, ölümler yazar duygu yoğunluğunu o kadar iyi ifade etmiş ki bir an sait'in, ömür'ün, Yusuf'un yerine girebiliyorsunuz."
"Ölümden uzak bir yer" kitabını okurken "Evgeny Grinko Jane maryam" melodisini tavsiye ederim
“İhtiyaçları olan şey ölümün etrafa yaydığı o masumiyet havasıymış” Tekdüze gibi görünse de öyle değil , bir kişi etrafında dönüyor gibi görünse de kalabalık… meselesi yok öylesine bir görüntü çizse de mesajları saklamış gibi yapıp açığa öylece bırakmış acıyı bal eylemiş … Yusuf kör kuyularda mı kalmış ona bir Ömür veren Sait kendinden vazgeçip Yusuf’un babası mı olmuş yalnızca… değişik bir anlatı , okunmalı…
"Sakın bir dramsızlık sıkıntısı olmasın bizimki?"
Her sabaha mühim kararlar alarak uyanan, okuduğu kitaplardan çok fikir sahibi olduğu kitaplarla yaşayan bir anti-kahraman Selim.
Bir kitap yazmak istiyor, sıradan olmayan büyük fikirlerle dolu, ama yaşadığı zaman, beğenmediği kısımları şömine ateşine elinin tersiyle savurup varoluşsal sıkıntılara girmesine izin vermediği için bir türlü romana başlayamıyor.
O da, dünyanın kötüye gidişini gördüğünü anlatmakla yetiniyor, anlatmak ve farketmek hiç birşey yapmamaktan iyidir nasılsa, tüm iç daralmasını beş birayla ve sevgilisinin bedeniyle rahatlatırken kafasının içi hiç durmuyor, "Soruyorum kendime bir kez daha, sakın bir dramsızlık sıkıntısı olmasın bizimki?" diyerek, normal hayatın akışının, beklediği o büyük fikri vermeyeceğinden endişe ediyor.
Yazarın ilk kitabıymış değişik bir okuma deneyimi isteyenlere tavsiye ederim.
Ölçülü bir mizah, yalın ve güçlü bir Türkçe ile yazılmış bir romandan bahsedeceğim size.
Kahramanımız Selim, bir roman yazmak istiyor, fakat bir türlü bu işe girişemiyor, erteleme huyu var kahramanımızın, işine gelmeyen, kendisini sıkıntıya sokacak durumlarla baş başa kaldığında hırçınlaşan, hoşlanmadığı şeyleri önemsizleştirip dikkate bile alınmaz hale getiren biri. Bu anlamda bir anti-kahraman olma durumu var fakat benim anti-kahraman anlayışım Peçorin (Zamanımızın Bir Kahramanı - Lermantov) karakteri ile farklı bir ivme ve özellik kazandığı için ben tam olarak bir anti-kahraman diyemeyeceğim Selim için. Kitapta okurken keyif almamı sağlayan, bir çok yazara atıfta bulunuluyor olması, örneğin Orhan Pamuk 'un yazma disiplininden, Oğuz Atay' dan, bazen Dostoyevski 'ye dönüşmesinden (sadece su içerken:)) bahsediyor ve bu atıflar zekice bir mizah barındırıyor bana göre. Keyifle, severek okuduğum bir kitap oldu. Roman kahramanı Selim ile aramızda büyük benzerlikler fark ettim bu arada. Bazı kitaplar hiç beklemediğimiz anda bize hayata dair farklı ders çıkarmalar ve ibretler sunuyor aslında, ben bu hırçın, ertelemeci, her konuda potansiyelini sorgulayan Selim 'den çok dersler aldım.
Uyku Krallığı, Kerem Eksen'in ikinci romanı benimse Eksen'den okuduğum ilk kitap.
Edebiyat zevkine güvendiğim arkadaşlarımın tavsiyesiydi Kerem Eksen.
Öylesine basit bir dille, anlatımla başladı ki kitap, romanın ilk bölümleri bu şekilde sürdü diyebilirim.Benim kafamda da soru işaretleri tabii ki... ️
Birden değişti anlatım da dil de...Böylesi güçlü bir anlatıma sahip bir yazarın neden ilk bölümlerde bu kadar basit cümleleri ve anlatımı tercih ettiğini düşündüm.Kitabı bitirdiğimde kitabın ana karakteri ile anlatım dili arasında ilişki kurdum.Fikret artık şiir yazmayan bir şair aynı zamanda tarihçi, akademisyen.Yaşamında olmamış en azından onun öyle düşündüğü bir çok şey var.Sanki bu olmamışlık romanın yapısına ve kurgusuna da ( başlangıçtaki bölümlerde) taşınmış.
Bir pazar günü evde hasta yatarken, geçmişinde onun için doruk noktası olmuş, hayatını şekillendirmiş birkaç gece ve yakın geçmişi arasında gider gelir.Arka planda Gezi benzeri olaylar devam eder.İran Devrimi yine bahsedilen gecelerden birine damgasını vurur.
Kitapta sevmediğim şey Akıncılar'da ya da Madison'da diye sürekli olarak bir mekân ve zaman bildirilme gereği duyulmasaydı.Geçişlerin hiç isimlerden bahsetmeden ( ya da bu kadar sık bahsetmeden) olay örgüsü ve karakterler üzerinden verilebileceğini düşünüyorum.️
Kapağının güzelliği ile dikkatimi çekmişti sonra kendimi Fikret'in beyninde dünü ve bugününün koridorlarında dolaşırken buldum.Hasta olup yatağında dinlenen Tarihçi Fikret'in hem o gün yaşadıklarını hem de zihninde geçmişe gidişlerle mazisinin belli dönemlerinde yaşadıklarını öğreniyoruz.Çok akıcı başlayan kitap sonra akıcılığını kaybetmeden derinleşiyor.O andan sonra da keyifli bir edebî yolculuk başlıyor.Hem doktora yıllarında Amerika'ya hem öğrenciliğine üniversiteye hem de geçmişin belli dönemlerinde İstanbul,Karaburun gibi yerlere gidiyoruzFikret ile.Yakın tarihimizin bazı politik olayları, İran tarihi gibi konulara da yer veren eser alt metinleri bakımından da dolu bir okuma sunuyor bize.Fikret'in düşünceleri,duyguları, yaşadıkları,tercih ve vazgecisleri aynı zamanda dumanların yükseldiği İstanbul,dönemin siyasî gündemi, öğrenci direnişleri ile hem lezzetli bir kitap okudum hem de kendi geçmişime ara ara yaptığım yolculuklarla anılarımı tazeledim.Ayrıca Uyku Krallığı çok manidar ve güncel bir isim gibi geldi bana.