Margaret Mazzantini

Pişman olduklarını da taşıyor insan gittiği yolda yürürken. Tercihler neye göre yapılıyor aslında neyi seciyor nelerden vazgeçip neleri yıkıyoruz? Son anda dank etmesi neye kime yarar sağlar?
Zamanı geri sarabilsem yine aynı hataları mı yapardık? Peki bedeli ne?

Yazarın okuduğum ilk kitabı.
Savaş yıllarındaki Bosna'yı, gerçekçi bir aşkı, anne olma isteğini ve dostluğu okuyoruz.
Kitaptaki karakterler çok güzel yazılmıştı.
Gemma'nın hissettiği tüm duygular, yaşadığı ikilemler, hayata tutunma çabası...
Diego'nun çocuksuluğu, sevgisi, savaş ve acımasızlıkla dolu bir dünyada yaşadığını fark ettikten sonraki bunalımı...
Büyük hayalleri olan Aska'nın savaşın kadınlar üzerindeki vahşetiyle beraber değişen hayatı...
Hepsinin birbiriyle bağlantılı olduğu çok güzel bir roman bu kitap.
Yazarın dilinin akıcılığını ve etkileyiciliğini gördükten sonra diğer kitaplarını da okumak istedim.
Kesinlikle daha çok tanınması ve okunması gereken bir yazar.

Bu yazarın kitapları beni çok etkiliyor. Yeni kitabının basıldığını görünce çok heveslenmiştim okumak için.
LGBT temalıydi ben de ilk kez bu türde bir kitap okumuş oldum.

İki erkeğin çocukluklarından, yaşlılıklarına kadar olan süreyi okuyoruz. Bütün hayatları boyunca birbirlerinden kopamıyorlar. Bazen olaylar bazen de duyguları bir araya getiriyor onları.

Kitabı Guido'nun gözünden okuduğumuz için Costantino'nun bazı davranışlarına anlam veremedim en başlarda. Aslında sadece cinsel kimliğini kabullenmediğini sanmıştım.
Ama ilerleyen sayfalarda onun da hayatına dair önemli, kişiliğinde iz bırakan şeyler yaşadığını gördüm.

Aslında duygular evrensel, cinsiyetten bağımsız ama buna rağmen önümüzde toplum engeli de var.
Kitapta da bu çok açıktı.

Değinilen diğer bir konu da ebeveynlik. Çoğu zaman insanın diğer tüm isteklerinin, hayalini kurduğu hayatın önüne geçebilecek kadar büyük bir duygu.


Aynı yazarın iki kitabını daha okumuştum ama dil açısından en farklısı ve zoru buydu benim için.
Genel olarak çok kapalı bir anlatım kullanmış gibi geldi bana. Bazı olayları direkt yazmamış da sezdirmişti.
Bu benim hoşuma giden bir özellik oldu.

Bu kadın yazsın ben hep okurum.
Değişik bir anlatımla fazla değinilmeyen bir konuya sahip bir şeyler okumak istiyorsanız öneririm.

İçten bir hikaye, naif bir anlatım. Karşımızda tüm çıplaklığı ile bir baba, bir sevgili, bir koca, bir oğul, bir doktor.
Keyifle hızlıca okunan ama hemen uçup gitmeyen bir roman.
Aslında alıntılanacak çok söz vardı ama metroda okuyunca altını çizemedim :)

Geçtiğimiz akşam oldukça geç bir saate metro ile eve dönerken Taksim’de bulunduğum vagona dört beş tane siyahi genç bindi , bir tanesi çok ciddi yaralar almış ve tekerlekli sandalyedeydi diğerleri ise baston ile ayakta durmaya çalışıyorlardı ve yüzleri vücutlarındaki yara izleri gerçekten ürkütücüydü .
Aslında pek anlamam ama bir iki filmde görmüştüm, uzun yüzlü ve zayıf olan bu gençler sanki Somalili gibi geldiler bana .
Hastaneden yeni çıkmış mülteciler..

Ülkemizde Suriye olayı ile patlak veren ancak yıllardır İtalya ve İspanya’nın boğuştuğu mülteci gerçeğini anlamak için bu kitabı okumanız kafi.

Yazarın anlatımı gerçekten olağan üstü . Kitabı bir solukta okuyorsunuz .

Reis lakabıyla bahsettiği “ Kaddafi “ döneminde Libya’da yaşayan ve zorunlu olarak kaçmak zorunda kalan iki İtalyan ailenin ( Arapçadan başka lisan bilmeyen ) hikayesi . Geçekten çok dokunaklı ve etkileyici .

Ancak tekrar ediyorum yazarın dili hayranlık uyandırıcı.
Kitabın ne derece etkileyici olduğunu açıklamak için aşağıdaki kısa paragrafı paylaşıyorum.

İnsanların isyan edişini , iskeleleri ve kıyıya çıkmasını engelleyenleri gördü . Sonra tekrar kıyıya çıkmayı deneyenleri , gece vakti yüzme bilmeyen zavallıları karaya çekmek için denize atlayanları gördü.

Üstelik de kimi kurtardığını bilmeden suya atlayan insanlardı bunlar , kim bilir belki de kurtardığı hapisten kaçan biriydi, cep telefonu hırsızdı , ters yönde araba kullanacak biriydi, bir genç kızın ya da gece vardiyasında bir hemşirenin ırzına geçecek biriydi.

Bu tür adi ve aşağılık şeyler duymuştu Vito. Yoksulların diğer yoksullara duyduğu öfkeydi bu.
Kendi katilini kurtarmak : merhamet dedikleri şey buydu belki de . Ama burada hiç kimsenin aziz olamadığı apaçık ortada . Dünyanın da şehitlere ihtiyacı olmamalı , daha iyi ve dengeli dağılım şart olmalı.

Size tecavüz ederek aşağılayan bir adama aşık olabilir onu tutkuyla isteyebilir misiniz? Bir cerrahın tesadüfen karşılaştığı bir kadına tecavüz etmesi ve ardından yaşadıkları tutkulu aşkı anlatan bir kitap. Filmi de çekilen kitap anlatım olarak kolay fakat bazı bazı kişiyi durduruyor bir sürükleyiciliği yok. Belki de konu itibari ile sempati duyamadığım bir kitap oldu. Filmini izlemek daha iyi olacak sanırım.

Tesadüfen bulup okuduğum bir kitap. Kısa cümleler ve basit bir dille yazılmış. Akıcı bir konusu olduğu için rahatlamak için araya serpiştirebilirsiniz. Konusu İtalya sömürgesi olan Libya da yaşanan savaş ve ülkesini terk etmek zorunda kalan insanlar, umutsuzca kaçış ve bilinmezlik.

Büyük bir beklentiyle aldığım kitabın beni bu kadar hüsrana uğratması üzücü. Konu ilgimi çekmişti ; boşanmış bir çift, tekrar biraraya gelmek, konuşmak için yemeğe çıkarlar. Geçmişi konuşup nerde hata yaptıklarını bulmaya çalışırlar. Ama kitap o kadar sıkıcı bir anlatımla bunu aktarıyor ki, kitabı bırakıp kaçmak istiyorsunuz. Yine de merak edip okumak isteyenler için sayfa sayısı az olduğundan kısa sürede bitiyor tercih sizin

Adam karısını aldattı ve o sevdiği kadın kollarında can verdi adam tekrar eski hayatına geri döndü. Çok fazla sürükleyici değil de beklediğim gibi bir sonuç alamadım

Yazar, farklı bir anlatım tarzı kullanmak istemiş sanırım ama maalesef okuyucuyu hikâyenin dışında bırakmış gibi... İkinci bölümden sonra tamamen konudan uzaklaştım diyebilirim. Zaten konusu bilindik; iç savaştan kaçmaya çalışan anne ve oğlunun hikâyesi... Ancak çok daha güzel şeyler ortaya çıkarılabilirdi. Sanırım o pahalı koltuklarda oturup, süslü hayatlar yaşarken; ölümden kaçmaya çalışan insanların yaşamlarını anlatabilmek çok da samimi olmuyor.