Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
34
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kuma oturup dalgaların gelgitini izlemeye koyuldum ve zaman kavramını kaybettim.
Her dalga geçmişten bir anı, bir görüntü getirdi gözlerimin önüne. Gençlik anılarım, başarılarım ve korkularım, geride bıraktığım arkadaşlarım, başka topraklarda başka sesler...
En önemlisi deniz, bana hafızamın pilileri arasında kaldığı için unuttuğum hisleri geri getirdi.
Sevilen bir elin dokunuşu, dost bir omzun güveni, paylaşmanın mutluluğu, bir dileğin gerçekleşmesi...
Sayfa 537Kitabı okudu
Spoiler içerir
Her şeyi bırakıp normal hayatıma dönmek istiyordum; evet, bu kesinlikle en iyi seçenekti. Asıl sorunsa normal olanın ne olduğuna karar veremememdi. Gençliğimin geçtiği Redondilla Caddesi'nde, birlikte büyüdüğüm ve savaştan sonra düzlüğe çıkmak için mücadele eden kadınların arasında mıydı normallik? Yoksa o gün, meydandan elinde daktilosu ve kırık kalbiyle ayrılan Ignacio Montes mi normalliği yanında götürmüştü? Beni Otel Continental'in odasında hamile bir halde tek başıma bırakan Ramiro Arribas normalliği de mi çalıp gitmişti acaba? Tetuan'daki ilk aylarımda Candelaria'nın pansiyonundaki üzücü konukların arasında geçirdiğim aylar çok mu normaldi? Yoksa atölyeyi açmak için ihtiyaç duyduğumuz parayı silah satarken kazanırken mi kaybetmiştim normalliğimi? Sidi Mandri'deki evimde zar zor kaldırdığım kumaş toplarının arasında bırakmış olabilir miydim onu? Bana kültür dersleri veren Felix Aranda yüzünden yağmurlu bir gecede artık normal olmamayı öğrenmiş olabilir miydim? Yoksa Dean'ın Barı'ndaki depodan çıkıp Tanca sokaklarında kaybolan Rosalinda Fox mu yanında götürmüştü normalliğimi? Annemin yanında, o sessiz Afrika günlerinde normal olabilir miydim? Hayatı altüst olmuş bir bakan mı son verdi benim normalliğime yoksa korkaklığımdan dolayı sevmeye cesaret edemediğim bir gazeteci mi? Normalliğim neredeydi, onu ne zaman kaybetmiştim, ona ne olmuştu? Her yerde aradım onu. Çantalara, dolaplara, çekmecelere baktım; kumaşları ve giysileri aradım. O gece normalliğimi bulamadan uyudum.
Sayfa 513Kitabı okudu
körkütük aşık olmanın etkilerinden biri de çevrenizde olup biteni algılamanızı sağlayan duyularınızın işlevini kaybetmesidir. mantık devreden çıkar, idrak kapasiteniz düşer. aşk sizi tek bir yere odaklanma konusunda o kadar zorlar ki evrenin geri kalanından uzaklaşır, bir kalbe hapsolursunuz ve bir kağıdın iki yüzü misali ayrılmaz olan gerçekleri tek taraflı görmeye başlarsınız. iki dikiş arasında zaman.
Kadınların yemek yapma, çamaşır bulaşık yıkama ve diğer ev işlerinden başka alanlarda uzmanlaşabildiği, erkeklerle eşit olabildiği ve aynı amaç için çalışabildiği bir ortam olan cumhuriyetçi yönetim dünyası. İlk kadınlar meclise girmeye başlamıştı bile; kadın- erkek eşitliği yasası kabul edildi ve bizlere çalışma ve oy kullanma hakkı gibi bazı yasal haklar verildi.
Sayfa 17Kitabı okudu
"... Bulunmak istemediğin bir şehirdesin, memleketinden ve ailenden uzaktasın ama olan oldu, biten bitti, zamanı geri getiremeyiz. Devam etmek zorundasın, Sira. Cesur olmak, risk almak ve kendin için savaşmak zorundasın. Yaşadıklarından sonra hiçbir erkek seni evinin kadını yapmaz. Ayrıca bu tecrübeden sonra senin de bir süre herhangi bir erkeğe bağımlı olmak isteyeceğini sanmıyorum. Çok gençsin, hayata yeniden başlama gücünü kendinde bulabilirsin..."
Sayfa 116 - CandelariaKitabı okudu
Spoiler içerir. :)
Ertesi sabah uyanıp gözlerimi hafifçe araladığımda her şeyi anladım. Normallik yanımdaydı, hemen yanımdaydı. Normallik geride kalmış günlerimde değildi, kaderin her sabah önümüze koyduğu hayattaydı. Fas, İspanya, Portekiz olsun; atölyede veya İngiliz istihbaratı için çalışırken olsun, fark etmiyordu. Normalliğim, hayatımın ne tarafa yönlenmesini, nereye gitmesini istiyorsam oradaydı. Gölgelerim arasında, nane kokulu bir meydandaki palmiye ağaçlarının altında, devasa avizelerle aydınlatılan bir salonda, savaş sonrası bir şehirde... Normallik benim isteklerim, verdiğim sözler ve söylediklerimden ibaretti. Tam da bu yüzden hep benimle olacaktı. Onu başka bir yerde aramak veya geçmişten getirmeye çalışmak anlamsızdı.
Sayfa 514Kitabı okudu
"... Bulunmak istemediğin bir şehirdesin, memleketinden ve ailenden uzaktasın ama olan oldu, biten bitti, zamanı geri getiremeyiz. Devam etmek zorundasın, Sira. Cesur olmak, risk almak ve kendin için savaşmak zorundasın. Yaşadıklarından sonra hiçbir erkek seni evinin kadını yapmaz. Ayrıca bu tecrübeden sonra senin de bir süre herhangi bir erkeğe bağımlı olmak isteyeceğini sanmıyorum. Çok gençsin, hayata yeniden başlama gücünü kendinde bulabilirsin..."
Kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar gibi ciddi, samimi ve kırılgandı.
Sayfa 44 - PegasusKitabı okudu
... Yalnızca tek bir cümle döküldü ağzından yavaşça. "Seni asla benim kadar çok sevmeyecek." Sonra ayağa kalktı, daktiloyu eline aldı ve boşluğa doğru yürümeye koyuldu.
Sayfa 32 - Ignacio yıkılmış aşık.Kitabı okudu