Resûl-i Ekrem’in kızı Hz. Fatıma, babasının kabri başına geldi ve bir avuç toprak alarak kokladıktan sonra, üzüntüsünü şu beyit ile dile getirdi:
“Üzerime öyle musibetler döküldü ki şayet onlar
Gündüzlerin üzerine dökülseydi gece olurlardı.”
Sayfa 110