Murat Özpehlivan

Murat ÖzpehlivanKabil ve Seyyahın Zümrütleri yazarı
Yazar
7.0/10
3 Kişi
11
Okunma
0
Beğeni
1.256
Görüntülenme

Hakkında

1982 yılında Malatya’da doğdu. Yazmaya ilgisi daha çocukluk yıllarında başlayan Özpehlivan’ın tarihsel olayları çok kültürlülük penceresinden ele aldığı ilk kitabı “Ölüme Gülümseyenler” 2008 yılında yayınlandı. Bunu, genç bir çocuğun hırs dolu hayallerinin anlatıldığı“Kabil ve Seyyahın Zümrütleri”, birbirinden oldukça uzak yaşamların hayat ekseninde kesiştiği“Kahpe Rengi Aşk” ve kronikleşmiş kavramsal sorunların derinlemesine irdelendiği “Aşk-ı Hicran” adlı romanları takip etti. Yazdığı romanlarda bireyin yapmış olduğu öznel seçimler ile toplumsal ve kültürel değerlerin çatıştığı kırılgan konulara değinen Özpehlivan, tercih edilmesi imkânsız farklılıkların zaman içinde yitirildiği ve bir neslin heba edildiği yılları anlatan “Oranın Çocukları” adlı romanı 2014 yılında yayınlanmıştır.
Unvan:
Türk Yazar
Doğum:
Malatya, Türkiye, 1982

Okurlar

11 okur okudu.
4 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Bir kitap yazılır. Kimini milyonlar okur, kimiyse karlı yolda paslı durakta otobüs bekleyen bir ihtiyar gibi yalnız bir şekilde bekler tozlı rafların arasında omuz verdiği arkadaşlarıyla birlikte.
Sayfa 5
Fare gibi kaçarak ölmektense aslan gibi savaşarak ölmek daha iyidir.
Sayfa 65
Reklam
Sebep ararsan eğer, mutsuz olmak ya da kendini mutsuz etmek için yine karınca sürüsü kadar sebep bulabilirsin kendine; ancak girdiğin ve çıkacağın kesin olan odanın içinde gülümsemek ya da somurtmaktan birini tercih etmeli insan. Elbette ki Gülümsemek ve gülümsetmek... Hayat kısa bir o kadar da uzun.
Sayfa 54
Şimdi ne yapacaklarsa yapsınlar. Zamanı gelince hepsiyle tek tek hesaplaşacağım.
Sayfa 46
Dostluktu aslında sevdiren insana bir yeri. Yaşanan anılar da aslında sokakları sevdiren insana, unutulmayan anılardı.
Sayfa 38
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
160 syf.
9/10 puan verdi
İpuçları olabilir ;) Kitabı çok beğendim hep ne olacak acaba diye okudum. Samet'in hiç vazgeçmeyişi beni çok etkiledi. Hep dosdoğru yolunda gitti tahmin ettiği düşmandan çok tahmin edemedikleri çıktı karşısına yine de yılmadı. Ama yazar tam ters köşe yaptı son sayfada hiç böyle bitsin istemezdim yazık oldu Samet"e. En çok güvendiği insan tarafından vurulması sırtından çok kötü oldu. Kitaptan ; Eğer sırtından bıçaklanacaksa, Eğer hançeri sırtına yiyecekse bunu mert birinin yapmasını isterdi hep Samet. Ancak bu imkansızdı. Mert, hançeri sırta saplamazdı. Yüz yüze vuruşurdu. Kanının buluşacağı metal parçası, yüreği dosdoğru bir yiğit tarafından bileylensin isterdi; ancak beklediği gibi olmamıştı. Düşmanı hep kahpe olurdu yiğitlerin öyle değil mi? Bu da öyle olmuştu düşmanın çakalı ile uğraşmak nasip olmuştu her zamanki gibi Samet'e. O birkaç aslan ile çakal sürüsünü dağıtmak istedi; ancak karşısındaki bir çakaldı. Sinsiydi. Yeri gelince kaçardı. Vuruşarak ölmek Yoktu onu doğrularında. Keyifli okumalar
Ölüme Gülümseyenler
Ölüme GülümseyenlerMurat Özpehlivan · Ahis Kitap · 20165 okunma
Resim