...
Ökkeş sevindi. Az sonra yorgunluktan ve sevinçten uyuyakaldı. Bu kez gördüğü rüya, karakolda gördügü rüyalar gibi korkunç değildi. Köyünü, ninesini, babasını , denizi, bahçelerini, arkadaşlarlarını gördü. Hepsi de kendini, "Gel, gel, gel," diye çağırıyorlardı. Ökkeş de onlara, "Geleceğim," diye sesleniyordu. Ökkeş , üç gün daha durdu İstanbul'da. Geldiğinin yirmi ikinci günü sabahi, dayısı müjdeyle girdi içeriye.
Ökkeş'e:
"Hazır ol Ökkeş , bugün öğleden sonra köye gidiyorsun," dedi.
...
"Efendim nasıl oldu?"
"Ne nasıl oldu?"
"Şey yani nasıl keşfedildiniz, şimdi sanırım geçen yıl bu zamanlar yazar değildiniz?"
"Değildim efendim. Zaten ben yazmadım da
aslına bakarsınız."