Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Yan yana olmak, birlikte olmak anlamına gelmez.
Affedememek büyük bir enerji kaybıdır ve insanı geçmişte yaşamaya mahkum eder.
evet demeden önce nelere evet dediğini iyi düşünmeli insan
Hiç kimse için, hiç kimse çantada keklik ya da bulunmaz hint kumaşı değildir.
Her birimizin gerçekliği de birbirinden farklı
çiftler, uyumlu bir yuva kurabilmek için evlilik öncesi birbirlerine karşı "oynamamalı", yüzlerine maske takmamalıdır.
Demleme çayı yalnız başınıza içemezsiniz. En az iki kişi olmalıdır ve sohbet eşliğinde içilmelidir. Hoş olanı budur. Ama sallama çay tek kişiliktir ve insanların bireyselleşmesiyle birlikte yalnızlaşmasının sembollerinden de biridir
Elbette yemeği sadece anne yapmaz, bebeğe sadece anne bakmaz, faturaları sadece erkek ödemez, tamiratı sadece erkek yapmaz. Roller her ne kadar belirgin olsa da ihtiyaç
halinde geçișkenlik ve esneme olması gerekir
Güzel bir şey karşısında teşekkür etmek güzeldir
birbirinizi dinleyin...
insanların en büyük ihtiyaçlarından biri tam bir konsantrasyon halinde, gözüyle, aklıyla, bedeniyle ve en önemlisi kalbiyle birisinin kendisini dinlemesidir.
Mutlaka her insanın iyi tarafları vardır ve önemli olan bunları görebilmektir.
verilmiş sözlerin tutulmamış olmasının da sadakatsizlik olduğu bilinmelidir
Her insanın acısı kendisine büyüktür.
"iyi kocalar evdeki tamirat işlerini yaparlar; iyi kadınlar bir yandan dolma sarar, bir yandan çocukları büyütür, bir yandan temizlik işlerini halleder bir yandan dış dünyada çok başarılıdır" diye düşünüyorsanız, haberiniz olsun, böyle bir şey ne yazık ki gerçekte yok.
İnsanların en çok yaralandığı nokta da tam olarak burasıdır. Karşısındaki yokmuş gibi davranmak, ona değer vermemek, onu görmezden gelmek, bencil davranmak ya da sadece ihtiyacımız olduğunda karşımızdakinin varlığını kabul etmek, ihtiyacımız görüldükten sonra da onu hayatımızın bir köşesine iteleyip küstürmek..