Sana sormuyorlar seni dinlemiyorlar...
O zaman bu kadar çırpınarak konuşma.. Sen başlatmadın bu konu kavgayı..
O halde sen bitiremezsin boşuna yorma kendini üzülme bu kadar...
Koşullar ne olursa olsun "İnsan ne ile yaşar?" sorusunun cevabı, ben de hep aynıdır.
"İnsan ümit ettiği müddetçe yaşar."
Ümidini duaya dönüştürebildiği kadar nefes alır.
Yaşamak ümit etmektir çünkü...
Evlilik beraber çıkılan en uzun yolculuklardan birisidir ve sürekli söylenen biriyle yol almak insanı erkenden yaşlandırır.
Kiminle yola çıkacağınıza kime evet diyeceğinize dikkat edin..
Sizi öyle zannetseniz de gerçekte hayatınız bir oyun, eşinizle "Şimdi sus..Şimdi gül..Şimdi konuş.. Şimdi küs.. Haydi Barış.." diyebileceğiniz oyuncağınız değil..
Evliliği, kurallarına sizin koyduğunuz ve yine sizin bozduğunuz bir oyun olarak görürseniz bunun adı "Evcilik" olmazsa ne olur...
İlişkinize "Bunu söylemeyeyim sorun çıkar. Bu konuyu açmayayım ortam gerilmesin. Bunu da söylemeden yapayım duysa sinirlenir." diye düşünmeye başlamışsanız, yalan bir ilişki yaşadığınızı bilin.
İçinde sizin olmadığınız bir ilişki...
İnsan kendisine kördür.
Umursamaz ama umursammayı bekler..
Değer vermez ama değer görmek ister..
Kıyasıya eleştirir ama onaylanmaya doymaz..
Hatırlanmak ister ama hatır gözetmez..
BÖYLECE GÖRMEDEN YAŞAR GİDER...