"Yıkıntı içinde çabalayan,ömrünü bir var bir yok adamlar için harcayan, gözlerindeki ışık, dudaklarındaki gülümsemeleri çalınmış bütün kadınlara ithafen...
Yalnız değilsiniz..🤍"
Çalıştığım bütün danışanlarımdan biliyorum ki anne-babalanının hayatlanında eksik bıraktıkları her ihtiyaçlan, sonrasında bir ömür aradıkları ve doyurmaya çalıştıkları nokta olduğundan, en fazla gelişen yönleri de aynı nokta olmaktadır. Eksiklik gibi görünen şey bazen bizim baktığımız yere göre eksikliktir, aynı eksiklik, bir fazlalığın verilmesinin başlangıç noktasıdır çünkü.
Küs kalamadığım için kırılmıyorum sanıyor olabilirsin…
Yorgunluktan şikayet etmediğim için yorulmaz olduğumu düşünebilirsin…
Yaralarımı göstere göstere anlatmadığım için benim yaralarım olmadığını sanabilirsin…
Affetmeyi seçtiğimde benim için çok kolay olduğunu söyleyebilirsin…
Ama unutma ki her şey, senin gördüğünden her zaman daha fazlasıdır…
Yargıların yalnızca yargılardır…
@nazliozburun
Bugün üzüldüğün şeylere bir gün gelecek,
"niye o kadar üzülmüşüm" diye üzüleceksin...
Kendine karşı haddini aşma...
Her şeyde ama en çok da üzülmekte...
@nazliozburun
Bu gün üzüldüğün şeylere bir gün gelecek, "niye o kadar üzülmüşüm" diye üzüleceksin...
Kendine karşı haddini aşma...
Her şeyde ama en çok da üzülmekte...
Canım babannem hayatı boyunca elinde ne varsa hep verdi... Almayı ömrü boyunca, hiç bilemedi... Karşılık da beklemedi... Ama zaman zaman çok üzüldüğünde ondan duymuşluğum vardir..." Haram emekliyim ben" der biraz kendi içine çekilir, ertesi gün kaldığı yerden devam ederdi.... Başka türlü yaşamayı bilemedi... Çok ama çok sevildi... Ama bir o kadar da sevdikleri tarafından üzüldü... Onun torunu olarak diyebilirim ki; Sevginizi, ilginizi, zamanınızı, gayretinizi, ömrünüzü nereye sarf ettiğinize dikkat edin... İnsanların memnuniyetsiz olmalarının yükünü szin taşımanız gerekmez...