Ben çocukken, evde kitap okuyarak bana örnek olacak biri yoktu. Annem ve babam gazete dışında hiçbir şey okumazlardı. Abimse sadece çizgi roman meraklısıydı. Hepsi bu. Ama ben bir kitapçı dükkanına ilk kez girdiğimde, kalbim sevinçle titremişti. Elimi uzatıp kitapların sırtlarına teker teker dokunduğumda dünyanın en huzurlu insanı ben olmuştum. Hep hissettiğim o öfke ve nefret duygularından kurtulmuştum.