Kitaplar
Tümünü Gör
Nigel Warburton
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
Kitaplarını Satın Al Sponsorlu
Unvan
Filozof
Doğum
1962
Yaşamı
Warburton Bristol Üniversitesi'nden lisans ve Cambridge Darwin College'dan doktora derecesi aldı ve 1994 yılında Açık Üniversitede Felsefe Bölümü'ne girmeden önce Nottingham Üniversitesi'nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Mayıs 2013'te Açık Üniversitede Kıdemli Öğretim Görevlisi görevinden istifa etti.
İncelemeler
Tümünü Gör
320 syf.
·
4 günde
·
2/10 puan
Felsefeye Sakın Bu Kitapla Başlamayın!
YouTube kitap kanalımda felsefeye kolayca başlangıç yapabileceğiniz kitap önerileri verdim :
youtu.be/o9vjINiv3z8
Bu kitabı okumaya başlamadan önce herhangi bir felsefe kitabının bu kadar kötü olabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi...
Kitaptaki absürt yanlardan ilki, felsefeye yeni giriş yapan bir insanın henüz 2. bölümde Kant'ın ahlak felsefesinin detaylarıyla karşılaşıyor olması. "Felsefeye giriş" temalı bir kitap için bence bu o kadar büyük bir hata ki, o kısımları okurken kendimi Super Mario'daki son bölüm canavarının alev toplarından daha ilk bölümlerde kaçmaya çalışıyormuş gibi hissettim.
Hadi onu geçtim, kitabı okurken yazarın inanılmaz taraflılığı o kadar sıkıyor ki kendimi sürekli kapak fotoğrafı atomlu moleküllü görseller içeren Facebook'taki Karikateist sayfasının 2009 yılındaki admin'iyle konuşuyormuş gibi düşündüm. Aklınızda canlanması için diyorum... Ekonominin kötü olduğunu söyleyen gençlere, "Telefonunu çıkar" diyen Ümraniyeli dayıların taraflılığı gibi bir taraflılığı var bu yazarın. Gerisini siz düşünün.
Yazarın bu kitabı kurgularken Tanrı hakkında söylediği düşünceleri, Pokemon’daki Diglett karakterinin mekaniğine çok benziyor. Mesela siyaset, sanat, bilim, zihin kısımlarını okuyorsunuz, sonra bir bakıyorsunuz yazar Diglett gibi her bölümde kafasını çıkarıyor ve size Tanrı'nın var olmadığını söyleyip duruyor... Bu bölümleri okurken bir yerlerden Ash'in çıkagelip bu kitabın yazarını Poke topuyla birlikte alıp götürmesini istedim.
Üstelik yazarın Tanrı'nın olmadığı hakkındaki argümanları o kadar ilkokul düzeyinde ki, bütün herkesin artık gerçekliğini bildiği Big Bang'in, evrenin bir başlangıcı olduğunu söyleyen kutsal kitaplarla çelişmediğini bilmiyor. Hatta 40. sayfada bu varoluş zincirinin neden geçmişe doğru sonsuz bir şekilde uzayamayacağını söylemeye gidecek kadar büyük bir mantık hatası yapıyor. Yani illa ki The Big Bang Theory dizisinden Sheldon'ı çağırıp yazara Big Bang 101 dersi mi verelim anlamadım...
İlk bölümde dünyada neden bu kadar kötülük olduğunu söylerken "Tinri virsi dinyidi nidin bi kidir kitilik vir" moduna giren yazar, bu sefer de o kadar savunduğu evrim teorisindeki doğal seçilim başlığında güçlünün zayıfı ezdiği doğal düzeni unutuyor. Madem güçlünün zayıfa üstün geleceği ve güçlü kötülerin zayıf iyileri ezeceği bu kaçınılmaz düzeni biliyorsun Nigel kardeşim, o zaman neden bunu Tanrı'nın yokluğu için bir argümanmış gibi gösterip kendinle çelişiyorsun ki?
Bunların yanı sıra bugüne kadar diğer okuduğum felsefeye başlangıç temalı kitaplar genelde birey yönelimli bir felsefeye yönelirken bu kitapta hayvanlara yönelik bir kısım olması da oldukça hoşuma gitti. Bu kısım felsefenin sadece insanlar için var olmadığını ve insanlar ile hayvanlar arasındaki etkileşimden de bir felsefe çıkabileceğini hatırlattı.
Fakat adamın her konudaki taraflı üslubu bir süre sonra okura o kadar batmaya başlıyor ki bence çok iyi bir fikir olan hayvanlar bölümü için yazdıklarını okurken bile Nusret'i Instagram'dan takip etmeyi bıraktığını bütün dünyaya kanıtlamaya çalışan birinin bir süre sonra Kadıköy'de vegan kafe açmak için Türkiye'ye taşınma kararı aldığını okuyor gibi oluyorsunuz.
Bence bu kitap bir felsefeye giriş kitabı olmak için o kadar rastgele ve plansız yazılmış ki kitabı okurken çoğunlukla How I Met Your Mother'daki Barney'in sarhoşken Star Wars'taki Jabba karakterinin taklidini yapmasını ve dediklerinden hiçbir şey anlaşılmamasını hatırladım. Yani Warburton'un dediklerini ben anlıyordum fakat felsefeye ilk kez giriş yapmak isteyen birinin felsefeye girebileceği bir kitap değildi bu. Olsa olsa öylesine rastgele bir felsefe kitabı sayılabilirdi.
Genel olarak bu kitaptaki bilgileri yakalamaya çalışırken kendimi jetonla çalışan oyuncak makinelerindeki kıskaç gibi hissettim. Çünkü kıskaçla o bilgileri yakalamaya çalışırken o bilgiler öyle bir ayarlanmış ki hiçbiri yakalanmıyor. Eminim bu kitabı okuyan okurlardan bazıları da bu durumu kesinlikle yaşamıştır fakat yüksek ihtimalle tepki almaktan korktukları için söylemeye çekiniyorlardır. Ne de olsa "Felsefe kitabı bu olm, nasıl kötü olabilir ki" düşüncesi var pek çoğumuzda.
Mesela 5. bölüm olan "Görünüş ve Gerçeklik" bölümü, bence felsefeye ilk kez giriş yapacak bir okur için daha uygun görünen özne-nesne bağlantılarını içeriyor. Eğer bu kitabın editörü olsaydım ve League of Legends karakterleri gibi R tuşuna basıp ulti atabilseydim 5. bölümün 1. bölümle yer değiştirmesini isterdim. Ama maalesef ki kitap bütün mana'mı tüketti. :(
Ben bu kitaba bir şekilde rastgelip de alıp okumayı düşünen ve henüz hiçbir felsefe altyapısı olmayan başlangıç okurları için okuduğum birkaç kitabı yazmak istiyorum, çünkü bunlar gerçekten de felsefeye giriş için çok daha uygun. Bu iyiliğimi de unutmayın. Kıps.
1- Büyük Filozoflar (Platon'dan Wittgenstein'a Batı Felsefesi), Bryan Magee
2- Felsefeye Giriş, Ahmet Arslan
3- Felsefeye Giriş, Kazimierz Adjukiewicz
4- Felsefenin Temel Disiplinleri, Heinz Heimsoeth
5- Felsefe Sorunları, Bertrand Russell
Bu kitabın bazı okurlar için "Felsefeden Çıkış" ya da "Felsefeye Giremeyiş" kitabı olarak kalacağı kesin gibi görünüyor...
360 syf.
·
8 günde
·
Beğendi
·
9/10 puan
Okur musunuz bilmem, lakin yazdım.
Okur musunuz bilmem lakin yazdım.
İncelemeye başlamadan önce, felsefi bilgileri bu denli basit ve eğlenceli bir üslup ile kaleme alan Nigel Warburton 'a şükranlarımı iletiyorum :)
* Metnin uzunluğu gözünüzü korkutmasın, madde madde elimden geldiği kadar özetlemeye çalıştım.
Kitabımız kronolojik bir sıraya göre dizilmiş, 40 bölümden oluşuyor. Yunan felsefesinden, ortaçağ felsefesine, oradan da modern felsefeye doğru ilerliyoruz. Bölümler sırası ile şöyle:
1. Bölüm: Soru Soran Adam - Sokrates ve Platon
2. Bölüm: Hakiki Mutluluk - Aristoteles
3. Bölüm: Hiçbir Şey Bilemeyiz - Phyrrhon
4. Bölüm: Bahçe Yolu - Epikuros
5. Bölüm: Önemsememeyi Öğrenmek - Epictetus, Cicero, Seneca
6. Bölüm: İpler Kimin Elinde? - Augustinus
7. Bölüm: Felsefenin Tesellisi - Boethius
8. Bölüm: Mükemmel Ada - Anselmus ve Aquinas
9. Bölüm: Tilki ve Aslan - Niccolò Machiavelli
10. Bölüm: Kötü, Zalim ve Kısa - Thomas Hobbes
11. Bölüm: Rüyada Olabilir miyim? - René Descartes
12. Bölüm: Bahisleri Görelim - Blaise Pascal
13. Bölüm: Mercek Yontucusu - Baruch Spinoza
14. Bölüm: Prens ve Ayakkabı Tamircisi - John Locke ve Thomas Reid
15. Bölüm: Odadaki Fil - George Berkeley [ve John Locke)
16. Bölüm: Mümkün Dünyaların En İyisi - Voltaire ve Gottfried Leibniz
17. Bölüm: Hayali Saatçi - David Hume
18. Bölüm: Özgür Doğmak - Jean-Jacques Rousseau
19. Bölüm: Pembe Gerçeklik - Immanuel Kant
20. Bölüm: Ya Herkes Böyle Yapsaydı? Immanuel Kant[2]
21. Bölüm: Kolay Yoldan Mutluluk - Jeremy Bentham
22.Bölüm: Minerva'nın Baykuşu - Georg Wilhelm Friedrich Hegel
23.Bölüm: Gerçekliğe Anlık Bakışlar - Arthur Schopenhauer
24. Bölüm: Büyümek için Yer Açın - John Stuart Mill
25. Bölüm: Akılsız Tasarım - Charles Darwin
26. Bölüm: Fedakarlık - Søren Kierkegaard
27. Bölüm: Dünyanın Bütün İşçileri, Birleşin - Karl Marx
28. Bölüm: Ne Olmuş? - C.S Peirce ve William James
29. Bölüm: Tanrının Ölümü - Friedrich Nietzsche
30. Bölüm: Gizlenen Düşünceler - Sigmund Freud
31. Bölüm: Fransa'nın Kralı Kel mi? - Bertrand Russell
32. Bölüm: Yuuh!/Yaşasıın! - Alfred Jules Ayer
33. Bölüm: Özgürlüğün ıstırabı - Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir ve Alber Camus
34. Bölüm: Dilin Büyüsünde - Ludwig Wittgenstein
35. Bölüm: Soru Sormayan Adam - Hannah Arendt
36. Bölüm: Hatalardan Ders Almak - Karl Popper ve Thomas Kuhn
37. Bölüm: Kontrolden Çıkan Tren ve İstenmeyen Kemancı - Philippa Foot ve Judith Jarvis Thomson
38. Bölüm: Cehalet Yoluyla Adalet - John Rawls
39.Bölüm: Bilgisayarlar Düşünebilir mi? - Alan Turing ve John Searle
40. Bölüm: Modern Bir Atsineği - Peter Singer
Eserde aktarılan bilgilerin kalıcılığını sağlamak adına, kitabı okurken yanımda bulundurduğum not defterime sık sık notlar aldım(i.hizliresim.com/4p95b7.jpg). Edindiğim notları bu incelemede bölüm bölüm paylaşacağım, tabi ki tadında ve fazla detaya girmeden.
→ Sokrates:
● Fazla soru sorduğu gerekçesiyle ölüme mahkûm edilmiştir. Bkz: Adi düzenin adi insanları daima soru soran insanlara gıcık olmuştur, çağ pek de önemli değil.
● Felsefenin gelişimine önemli katkılarda bulunmuş bir zat-ı şahanedir. Kendisini bir at sineği olarak tanımlayan bu garip adam (o çağda ki ufku dar insanların Sokrates için kullandığı tanımı diyorum, garip adam) halk pazarlarına inip insanlara sorular sorarak onların düşünceleri öğrenmekten haz duyardı. İnsanlar ondan biraz rahatsız olurdu ama olsun, sonuçta at sineği rahatsız eder ama ciddi bir zarar vermez.
● Düşünmek bu adam için o denli ehemmiyet taşıyan bir hadise imiş ki, yaşamın ancak ne yaptığımızı düşünürsek yaşamaya değer olduğunu dile getirmiştir.
→ Platon:
● Duyulara karşı garezi mi var diye düşündüğüm adamdır kendisi. Duyuların değil, düşünmenin gerçekliğine inanır Plato.
● Totaliter devlet rejimini benimsemektedir. Platon'a göre her insanın oy kullanması saçmalıktır. Tümüyle insanların bireysel özgürlük ile yönetimi şekillendirmesini doğru bulmamaktadır.
● Platon'a göre felsefenin ana ereği (Erek:
gerçekleştirilmek üzere tasarlanan, ardından koşulan, ulaşılmak, erişilmek istenilen şey) insanın mutlu olmak ve yaşamını deyim yerinde ise dolu dolu yaşaması veya yetkin yaşaması.
→ Aristoteles:
● Hocam sizi katılmıyorum. Platon'un öğrencisi olan Aristoteles, hocasının aksine duyulara dayalı gerçekliği merak ediyor ve keşfetmek istiyordu. Bir sözünde duyular hakkındaki fikrini şöyle dile getirmiştir: "Bir duyuyu kaybeden, bir dünyayı kaybeder."
● Hakiki mutluluğun kısa süreli bir haz olmayacağını düşünüyordu. Hakikî mutluluğu yaşamak için uzun bir yaşam sürmemiz gerektiği düşüncesi içindeydi. Birde unutmadan ekleyeyim, çocukların mutlu olamayacağını düşünüyordu.
● İnsanı politik bir hayvan olarak tanımlıyordu, bunun yanı sıra insanın bir işlevi olduğuna inanıyordu. Bence de olmalı, ama maalesef günümüzde öglena gibi yaşamını sürdüren bireylere de rastlamak mümkün
→ Pyrrhon:
● Pyrron'u tanıdıktan sonra şüpheciliği bir kez daha gözden geçirmenin doğru olacağı kanaatine vardım. Felsefe tarihinin en uç şüphecilerinden olur kendisi.
● Platon gibi duyular konusunu tamamen kestirip atmaz, duyularımıza tamamen güvenmememiz gerektiğini savunur. Bazen duyularımız yüzünden yanılgıya düşebiliriz ama bizi doğruya sevk ettiği durumları da göz ardı edemeyiz, görüşü bu bağlamda açıklanabilirdi.
● Soğukkanlılığına hayran kaldığım insan Pyrrhon, hele bir gemi hikayesi var ki beni derinden etkiledi. Hikâye şöyle: Gemiyle yolculuk yaptığı sırada, gelmiş geçmiş en korkunç fırtınalardan birinin ortasında kaldığında serinkanlılığını hiç bozmamasıyla ünlüdür. Sert rüzgâr geminin yelkenlerini parçalar, dev dalgalar tekneyi döver. Etrafındaki herkes korkuya kapılır ama Pyrrhon bunların hiçbirinden etkilenmez. Görünüşler sıklıkla aldatıcı olduğundan, fırtınadan gelebilecek herhangi bir zarardan da kesin olarak emin olamayacaktır. En tecrübeli denizciler bile paniğe kapıldığında, o sükûnetini korumuştur. Bu şartlar altında bile kayıtsız kalmanın mümkün olduğunu kanıtlamıştır. (Warburton,N. Felsefenin Kısa Tarihi. Alfa Yayınları: 34-39)
→ Epikuros:
● Ölüm korkusu mu, orada durun! Bu adam için ölüm korkusu bir zaman kaybı. Ölüm korkusu Epikuros'a göre aşılması gerek bir tür ruh hali bütünüydü.
● Öğrencileri ile beraber normal yaşam hayatını tercih etmeyip, komün hayatını yaşıyordu(Komün, kapalı toplum demektir. Bir grup insanın, kendi arasında, ortaklaşa üretmesine ve tüketmesine dayanır. Kapalı cemaatler ve tarikatlar komündür)
● Mutluluğu şöyle tarif eder: Arzularınız basitse, onları tatmin etmekte o denli kolaylaşır ve ilgilendiğiniz şeylerden keyif almak için zamanınız ve enerjiniz olur.
→ Epictetus:
● Kendisi bir stoacıdır (Bkz: Stoacılık ya da Stoa Okulu, kurucusu Kıbrıslı Zenon olan, Megara okulunun bir kolu olan felsefe okulu. Helenistik felsefenin en önemli akımlarındandır. Zenon, okulunu Atina'da bir resim galerisinde kurmuştur. Stoacılar için insanın temel amacı mutluluktur. Mutluluğa ulaşmak içinse doğaya uygun yaşamak gerekir.)
● Kader kimi zaman yüzümüze gülmüyor, bu adamda hayatına bir köle olarak başlamak durumunda kalmıştır. Hayatında birçok acıya şahit oldu, açlığı ve acıyı öğrendi. Talihsiz bir kaza sonucu (Bacağını zehirli bir böcek ısırmıştır) topal kaldı. Kimilerimizin kulağına aşina gelen o sözü işte bu adam söylemiştir: Bedenlerimiz birer köle de olsa, zihinlerimiz özgür kalabilir.
● Acı ve dert ile nasıl başa çıkabiliriz? Böyle olabilir: Düşüncelerimiz bize bağlıdır.
→ Cicero:
● Felsefenin Pollyanna’sı olan naif adam. Olaylar karşısında kötü bir tutum takınmaktan çekinirdi.
●Ruhlarımızın sonsuza dek yaşayacağı kanaatindeydi. Bu düşünce felsefeciler arasında merak edilen ve üzerinde sözler edinmiş bir konu idi ayrıca.
● Süreçleri hayatımızda nasıl yöneteceğimize biz karar veririz der Cicero beyefendi
→ Seneca:
● Hayat kısa, nasıl sığdırabilir insan yaşantısını dünyaya? Nasıl verimli olabilir insan? Diyenler, Senaca size kızabilir. Onun için hayatın kısa olmasının kötü değil, birçoğumuzun zamanını kötü kullandığı için bize kötü geldiği için kötü göründüğü demek mümkün. Çorba ettim burada tanımı ama, siz anladınız onu.
● Doğru seçimleri yaparsak, hayatın genellikle birçok şeyi gerçekleştirmek için uygun olduğunu düşünür.
●Okurlarına her daim naif olmalarını, kalabalıktan uzak durarak yaşamlarını sürdürmelerini ve gereksiz işler ile meşgul olmamalarını öğütlemiştir.
→ Augustinus:
● Hakikat neydi? Bilen varsa bu adama da iletsin. Umutsuzca hakikati arıyor ve bilmek istiyordu.
● Bir Tanrı inancına sahipti ama gel gör ki, inancı bazı soruları cevapsız bırakıyordu, bu hadise ise onun canını sıkıyordu. Hulasa geçmek gerekirse şu tarz sorular aklını kurcalıyordu: Tanrı neden dünya üzerinde kötülüklerin var olmasına izin veriyor? Sahi neden?
● Özgür iradeye sahip olmanın önemini dile getirmiştir.
→ Boethius:
● Hapishanede idama mahkûm edilmişsiniz ve kalan günlerinizi, yani ölümle yaşam arasında geçirdiğiniz günleri, felsefe kitabı yazarak geçiyorsunuz,(Bkz: Yazdığı kitabın ismi, Felsefenin Tesellisi)işte o adam Boethius.
●Gerçek mutluluğa ulaşmanın yolunu Tanrıya ve iyiliğe bağlıyordu Boethius.
●Özgür iradeye sahibiz fakat Tanrı ne yapacağımızı önceden belirlemiş olduğu için, yaşamlarımız bu doğrultuda ilerler düşüncesi içindeydi.
→ Anselmus:
● Tanrının yorumunu farklı bir şekilde açıklar kendisi. Onun için Tanrı: Daha yüce bir şey tasarlanmayan varlıktır.
● Tanrı kavramının zihinlerimizde var olduğunu düşünür.
●Tanrının varlığını ressam örneği ile pekiştiriyordu: Ressam resmini yapmadan önce bir sahne hayal eder. Bir aşamada hayal ettiğini, resmeder. Böylece resim hem zihinde hem de gerçekte var olur.
→ Aquinas:
● Tanrının varlığını kanıtlamak için aklın şart olduğu düşünüyordu. Onun deyimiyle bakarsak din de akla sığmayacak pek çok hadise de mevcuttur, ama olsun karıştırmayalım.
→ Niccola Machiavelli:
● Öyle bir hükümdar düşünün ki, iktidarda kalmak için her hadiseyi mubah saysın. İşte o hükümdar sıfatına uygun olan insan Niccola Machiavelli.
● Dürüst ve iyi bir insan olmamız iyi olabilir ama bazen pek de iyi olmayabilir. Bazı zamanlarda yalan söylemek, verdiğimiz sözleri yerine getirmemek gibi hadiseler Machiavelli için mubah sayılıyordu.
● Başarılı olmak için talihinde yanımızda olmasına, canı gönülden inanıyordu.
→ Thomas Hobbes:
● Sportif bir filozof düşünmek bir hayli garip geliyor değil mi? Hobbes zinde kalmak için her sabah yürüyüşler yaparmış. Zinde kalma tutkusu onu ortalama ömrün 35 yıl olduğu dönemlerde 91 yaşına kadar ulaştırmıştır.
● İnsanın zayıf bir varlık olduğunu öne sürüyordu. Güvende olmak, özgürlükten daha önemliydi Hobbes için.
● Nasıl davranmalıyız sorusunu şöyle cevaplamıştır: Kendimize nasıl davranılmasını istiyorsak başkalarını da öyle davranmalıyız.
→ Rene Descartes
● İnanmakta olduğu birçok şeyi gözden geçirip göründükleri gibi olup olmadıklarını sık sık sorgulamıştır kendisi.
● Phyrrhon gibi duyularımıza tam olarak güvenemeyeceğimiz kanısına varmıştır.
● Descartes bedeninden ziyade zihnin gerçekliğine inanıyordu. Bir bedene sahip olmayı hayal edebiliyordu, fakat bir zihne sahip olmamayı hayal edemiyordu.
● Zihin-Beden problemi, mind-body problem
→ Blaise Pascal:
● Kasvetli bir görünüme sahip olan bu adam, genel tutum olarak kötümser bir karaktere sahipti.
● Pascal bahsini ortaya atmıştır, Pascal’s wager.
● İnsanoğlunun cinsel arzularına yenik düştüğünü, güvenilmez ve çabucak sıkılabilen bir canlı olduğunu dile getirmiştir. Katıldığım noktaları yok değil bu tanımda.
● Ona göre insanlar; hayvanlarla melekler arasında bir yerdeydi, ama çoğu zaman hayvanlara daha yakındık.
→ Baruch Spinoza:
● Tanrının ve doğanın aynı şey olduğunu savunuyordu. Tanrının doğada olduğunu, doğanın da Tanrı’da olduğunu dile getiriyordu. Bu görüş günümüzde Panteizm olarak adlandırılıyor (Bkz: Panteizm ya da tüm tanrıcılık, her şeyi kapsayan içkin bir Tanrı'nın, Evren'in ya da doğanın Tanrı ile aynı olduğu görüşüdür. Panteistler kişileştirilmiş ya da antropomorfik bir Tanrıya inanmazlar. Panteizm, genellikle monizm ile ilişkili bir kavramdır)
● Tanrı hakkındaki görüşleri münasebetiyle 24 yaşındayken Sinagogdaki hahamlar tarafından kovulmuş ve lanetlenmiştir (Aforoz). Ne garip değil mi? Dini sorgulamaya gittiğinizde lanetlenmeniz an meselesi.
● Yapabileceğimiz en iyi şey nedir? Spinoza ‘ya göre yapabileceğimiz en iyi şey duygularımızın dış etkenlerden değil de kendi seçimlerimizden ortaya çıkmasıdır.
→ George Berkeley:
● Gözlemleyemediğimiz şeyler var olabilir mi? Berkeley’e göre bu sorunun cevabı: Hayır. Ona göre, gözlenemeyen şeyler var olmaya da son verir.
● Bir dış dünya kavramı, bu adam için bütünüyle geçersiz ve anlamsızdır.
● Deneyimlediğimiz ve düşündüğümüz her şey: sandalye, masa, 3 rakamı vs. Berkeley’e göre yalnızca zihnimizde var olur. Birde şunu da eklemek gerekiyor, Berkeley maddi şeylerin var olduğunu reddediyordu.
→ Gottfried Wilhelm Leibniz:
● Yeter neden ilkesini bulmuştur (Bkz: Leibniz'in, düşünmenin ana ilkesi olarak çelişmezlik ilkesinin yanına koyduğu ilke. En genel biçimi: Her şeyin yeter bir nedeni vardır. Mantık ilkesi olarak: Her yargının, doğru olması için, yeter bir nedene gereksinmesi vardır)
● Çevremizdeki her olayın mantıklı bir açıklaması var mıdır? Leibniz’in cevabı: Evet. Ona göre her şeyin mantıklı bir açıklaması vardır.
● Tanrı her açıdan mükemmel bir dünya yaratmıştır, diye düşünüyorsanız orada bir durun. Bu adam bu fikri savunmuyordu. Ona göre Tanrı her açıdan mükemmel bir dünya yaratmamıştır, çünkü Tanrı olan ve olabilecek olan tek mükemmel varlıktır, eğer dünya mutlak anlamda mükemmel olsaydı, Tanrı gibi olurdu.
→ David Hume:
● Tasarım argümanın yanlış olduğunu savunuyordu(Bkz: Tanrı’nın varlığına dair gösterilen kanıtların en sık karşılaşılan türü tasarım argümanıdır. “Bu koca evren ve içindeki her şey çok karmaşık yapılardır. Bunların kendi kendine oluşmuş olmaları imkansızdır. Bu karmaşık şeylerin mutlaka bir tasarımcısı vardır. Evren’i tasarlayabilecek bir varlığın çok üstün bir varlık olması gereklidir. O varlık da Tanrı’dır” şeklinde kabaca formüle edilebilecek bir savı vardır)
● Mucizelerden yola çıkan argümanları da desteklememektedir Hume. Mucize olarak adlandırdığımız bir hadisenin doğanın yasalarına karşı gelmesi gerekmektedir.
● Bazı filozoflar bu adamı bir agnostik olarak adlandırmıştır (Bkz: Agnostisizm, bilinmezcilik veya bilinemezcilik; teolojik olarak tanrının varlığının veya yokluğunun, bilimsel olarak da evrenin nereden türediğinin bilinmediğini veya bilinemeyeceğini ileri süren felsefi bir akımdır)
→ Jean-Jacques Rousseau:
●Hakiki din nasıl olur neden kaynaklanır? Hakiki din kalpten gelir ve dini törenlere ihtiyaç duymaz, diye düşünür Rousseau
● Siyaset felsefesine ilgi duymuş ve bu alanda araştırmalar yapmıştır, nitekim bu felsefi dal başını derde sokmuştur. “Toplum Sözleşmesi” adlı eserinin giriş kısmında “İnsan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur” der. Sınıfsız bir toplum hayali içerisindeydi bu adam.
●Rousseau'ya göre insan doğası gereği iyidir. Bir ormanda kendi başımızın çaresine bakarak yaşasaydık, pek çok soruna sebep olmayacaktık. Fakat bu doğa durumundan çıkıp şehirlere yerleştiğimizde işler ters gitmeye başladı. Di¬ğer insanlar üzerinde hakimiyet kurmaya çalışmayı ve diğer insanların dikkatini çekmeyi saplantı haline getirdik. Hayata karşı bu rekabetçi yaklaşımın korkunç psikolojik etkileri oldu ve paranın icadı her şeyi daha da kötüleş¬tirdi. Şehirlerde birlikte yaşamanın sonucunda kıskançlık ve açgözlülük ortaya çıktı. Yabani yaşamda, "soylu vahşi" bireyler sağlıklı, güçlü ve her şeyden önemlisi özgürdü ama uygarlık insanı kirletiyordu. (Warburton,N. Felsefenin Kısa Tarihi. Alfa Yayınları: 162)
→ Immanuel Kant:
● Filtre, insan zihnidir. Olayları nasıl değerlendireceğimizi belirler ve yaşadığımız deneyimlere anlamlar yükler.
● En büyük metafizikçilerinden birisi olan Kant, Dünyaya olduğu biçimde yani göründüğü biçimde, doğrudan erişilmesine imkân olmadığını savunur.
● Ahlak nedir ve nasıl tanımlanır? Kant’a göre ahlak, ne yaptığımızla değil onu neden yaptığımızla ilgilidir.
→ Jeremy Bentham:
● İnsanların aklını kurcalayan mutluluk nedir sorusuna Bentham’ın yanıtı şöyleydi: Mutluluk nasıl hissettiğimiz ile ilgilidir. Acının yoksun olduğu durumdur.
● Bu adama göre insanoğlu basittir. Yaşantımız içerisinde yaşadığımız acı ve hazlar en büyük yol göstericimiz olmuştur.
● Machiavelli’yi hatırlarsanız, bazı durumlarda yalan söylemenin mübah olabileceğini savunuyordu, Bentham’da bu doğrultuda ilerliyor. Ona göre yalan söylemek bazı durumlarda yanlış bir davranış olmaktan çıkabilmektedir.
→ Georg Wilhelm Friedrich Hegel:
● Anlaşılması güç bir insan olan Hegel’in eserleri okuyucular için bir tür zorlu labirenti andırıyordu. Yazdığı yazılar, dönemindeki birçok filozofu kızdırmaya yeterli olmuştur.
● Hayatın içerisinde bir değişim süreci var mıdır? Hegel bu sorunun yanıtını şöyle veriyor: Hayat için her şey değişim süreci içerisindedir.
● Hegel’e göre gerçeklik, her daim kendini anlama süreci ile bağlantılı ve bu sürecin içerisinde yer almaktadır.
→ Arthur Schopenhauer:
● Kısır döngü kavramını filozoflar nasıl yorumlar? Schopenhauer’a göre hepimiz bir kısır döngü çemberi içinde sürekli bir şeyler istemek ile meşgulüz.
● Çağındaki diğer filozoflara nazaran, batı felsefesinin dışında doğu felsefesine de ilgi göstermiş, üzerinde okumalar ve araştırmalar yapmıştır.
● Deneyimimizin ötesinde bir gerçekliğin veya Schopenhauer’ın tabiri ile dünyanın ötesinde bir gerçeklik var olabilir miydi, Schopenhauer’e göre evet var olabilirdi.
→ John Stuart Mill:
● Bir çocuğun hayatı, eğitim ile şekillendirilebilir mi? Bu sorunun yanıtının evet olduğunu biliyoruz, Mill’in hayatına baktığımızda ise evet demekle kalmıyor, kesinlikle diyoruz. Üç yaşında iken Eski yunanları öğrenmeye başlamıştı (Sokrates,Platon vb.) Altı yaşında iken bir Roma tarihi kitabı yazdı, yedi yaşındayken Platon’un diyaloglarını orijinal dilinde okumaya ve anlamaya başladı. Sekiz yaşında iken Latinceyi öğrendi. On iki yaşında tarih, ekonomi ve politika hakkında bilgiye sahipti. Karmaşık matematik problemleri onun için çözülebilecek sorunlardı. Bilime karşı içinde bir haz besliyor ve sürekli ona ulaşmak için çabalıyordu.
● Kendisi ilk feministlerden biriydi. Bu yolda destekliği bir hadiseden dolayı tutuklandı (Bkz: Doğum kontrol yöntemlerini desteklemekteydi)
● İnsanlar neye benzer? İnsanlar ağaçlara benzer. Bir ağacın büyümesi ve gelişmesi için yeteri kadar alan vermezseniz gelişimini tam manası ile gerçekleştiremez. Fakat ihtiyacı olan alanı ağaca tahsis ettiğinizde potansiyeli açığa çıkarır.
→ Charles Darwin:
● Bildiğiniz üzere evrim teorisi ile tanınmaktadır Darwin. Maymunların atasından geldiğimizi savunmaktadır.
● Çocukluğunda ve gençliğinde gelecek vaat eden birisi değildi. Çevresinde ki kimse, onun insanlık adına bu denli bir katı yapacağına inanamaz idi. Babası Robert Darwin, oğlunun ailesi için bir vakit kaybı olduğunu düşünüyordu, onu bu denli karamsar düşünceye iten faktörlerden birisi ise, Darwin’nin zamanın çoğunu fare avlamakla geçirmeseydi.
● Düşündükçe; hayvanların doğal bir süreçte evrim geçirdiğini (çevre faktörlerine karşın değişime uğradıklarını) ve sabit kalmak yerine sürekli değişim süreci içerisinde olduğu kanaatine vardı.
→ Søren Kierkegaard:
● Oldukça garip bir kişiliğe sahipti kendisi. Öyle ki yaşadığı şehir olan Kopenhag’a dahi uyum sağlamakta zorluk çekmiştir.
● Çalışkan bir kişiliğe sahip olan bu adam, bir kadına gönlüne kaptırmış ve sonrasında derin üzüntüler yaşamak zorunda kalmıştır (Bkz: Genç bir kadına, Regine Olsen'e gönlünü kaptırmış ve ona evlenme teklif etmişti. Regine kabul etti. Ne var ki Kierkegaard, evlenmek için fazla karamsar ve dindar olduğundan endişe ediyordu. Belki de Danca "mezarlık" anlamına gelen "Kierkegaard" soyadının hakkını veriyordu. Regine’ye onunla evlenemeyeceğini yazdı ve nişan yüzüğünü geri gönderdi. Bu karan verdi¬ği için kendini çok kötü hissetmiş, sonrasında gecelerce yatağında ağlamıştı)
● Kierkegaard için Tanrı kavramına inanmak basite indirgenemezdi. İnancı ise risk içeren, rasyonel ve akla dayanmaz bir olgu olarak değerlendi.
→ Karl Marx:
● Dünya üzerinde büyük etkisi olmuş bir zattır kendileri. Komünist Manifesto, Das Kapital gibi önemli eserle imza atmıştır. Marx bir eşitlikçiydi: İnsanlara eşit davranılması gerektiğini düşünüyordu.
● Onu kendini adadığı davasında başarılı kılan faktörlerin arkasında bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi yatıyordu.
● Marx, kendisinden önceki filozoflar dünyayı sadece yorumlamakla meşgul olduklarını düşünüyordu. Marx’a göre yorumlamak yetmiyordu, o dünyayı değiştirmek istiyordu.
→ Friedrich Nietzsche:
● Sınırların ötesinde bir adamdı. Henüz yirmi dört yaşındayken dünya üzerinde saygın bir üniversite olarak kabul gören Basel Üniversitesine profesör olarak atandı.
● Hayatın içindeki zorlukları keşfetmek veya kendini hayatı zor kılmak hoşuna gidiyor gibiydi. Tabi bu çıkarımı ben değil Nigel Warburton yapıyor.
● Nietzsche, zayıflara yönelik dini merhamet ahlak yerine, aristokratların (Bkz: Soylular sınıfından olan, soylu) değerlerini daha üstün tutuyordu.
→ Sigmund Freud:
● Arzularımız bizi yönlendirebilir mi? Bu sorunun cevabını Freud, arzular içimizde saklı olan ve bizi yönlendiren şeylerdir olarak vermiştir.
● Freud biz insanların gerçekte ne hissettiğimizi ve ne yapmak istediğimizi kimi zaman kendimizden sakladığımızı düşünmüştür. Saklamış olduğumuz düşüncelerin içinde; cinselliği ve şiddeti örnek olarak göstermiştir.
● İnsanların Tanrıya inanma sebebini, korunma içgüdüsü olarak yorumlamaktadır.
→ Bertrand Russell:
● Russell’in ana ilgileri arasında cinsellik, din ve matematik vardı. Yaşamı süresi boyunca ilgi odakları hakkında yazılar yazdı ve araştırmalar yaptı. Cinsellik konusu hakkında öne sürdüğü düşünceleri tartışmaya yol açtı. Din konusu hakkında kötü yaklaşımları çevresi tarafından onay görmedi. Matematik konusu hakkında dünyaya önemli katkılarda bulundu.
● Bir savaş karşıtıydı. “Ya insan savaş denen şeyi ortadan kaldıracaktı ya da savaş insanları” der beyefendi.
● Tanrı ve insanlık arasındaki ilişki nasıldır? Russell’e göre Tanrı’nın insanlığı kurtarmak için mücadele etmesi olanaksız bir hadiseydi. Tek çıkar yolumuzun, aklımızı kullanmak olduğunu savunuyordu. Russell için insanlar ölümden korktukları için dine bağlanıyordu.
→ Alfred Jules Ayer:
● Doğrulama ilkesinin öncüsüdür(Bkz: Bir önermenin anlamlı olup olmamasına duyu tecrübesi ile doğrulanıp doğrulanmaması karar verir. doğrulanmıyor veya doğrulanamıyorsa anlamsızdır. o yüzden örneğin tanrı hakkında konuşmak anlamsızdır)
● Yirmi dört yaşına vardığında, felsefe tarihinin saçmalıklarla dolu olduğunu ve neredeyse tamamının anlamsız bir lafügüzaf dizini olduğunu savunuyordu.
● Anlamsız cümleleri, anlamlı olanlardan nasıl ayırt edebiliriz? Ayer bu sorunun yanıtı için iki maddeye dikkat etmemiz gerektiğini düşünüyordu:
1-) Tanımı gereği doğru mu?
2-) Empirik (Bkz: Deneycilik, empirizm veya ampirizm, bilginin duyumlar sayesinde ve deneyimle kazanılabileceğini öne süren görüştür. Deneyci görüşe göre insan zihninde doğuştan bir bilgi yoktur. İnsan zihni, bu nedenle boş bir levha gibidir. Deneycilik akılcılığın karşıtıdır) olarak doğrulanabilir mi?
→ Jean-Paul Sartre:
● Hayatının çoğunu otellerde geçirmiş, kaleme aldığı çoğu eserini de kafelerde yazmıştır.
● İnsanın özgür bir canlı olduğunu düşünüyordu. Bizleri tasarlamış olabilecek bir Tanrı fikrine inanmıyordu.
● Sartre’nin felsefesi varoluşçuluk olarak adlandırılıyordu(Bkz: İkinci Dünya Savaşından sonra Avrupa’da, özellikle Fransa’da ortaya çıkan, varlığın, varoluşun özden, içerikten önce geldiğini, yani insanın önce var olduğunu, daha sonra tutum ve davranışlarıyla, eylemleriyle kendini sürekli olarak yarattığını, biçimlendirildiğini öne süren, insan ne ise o değil, ne olmuşsa odur diyen felsefe ve yazın akımı, öğretisi)
→ Ludwig Wittgenstein:
● Çevresindeki birçok insan, onu bir dahi olarak tanımlıyordu. Hocası olan Bertrand Russell onu “tutkulu, derin, ciddi ve baskın” olarak dile getirmişti.
● Öğrencilerine, felsefe kitaplarını okuyarak vakitlerini kaybetmemelerini öneriyordu. Zannımca tavsiye edilecek bir şey değil.
● Dilin kudreti onun için önemliydi, öyle ki ona göre dil, filozofları her türlü karışıklığa sürüklemekteydi.
*Ek olarak Bertrand Russell'in, Wittgenstein hakkındaki görüşlerini dile getirdiği bir röportaj linki: youtube.com/watch?v=pxVJVx94jUk
→ Hannah Arendt:
● Bu kadının felsefesi, etrafında gelişen olaylara bağlı olarak gelişim göstermekteydi.
● Bir Nazi yöneticisi olan(Hitler dönemi) Adolf Eichmann’ı araştırıp hakkında bilgiler edindikten sonra, bilgilerini bir kitapta derleyerek okurlarına aktarmıştır(Bkz: Kötülüğün Sıradanlığı)
→ Karl Popper:
● Popper’e göre bilim insanları teorilerinin yanlış olduğunu kanıtlama çabası içerisindeydi.
● Bilim felsefesi ve siyaset felsefesine önemli katkılarda bulunmuştur.
● Ona göre herhangi bir hipotezin temel özelliği, yanlışlanabilir olmak zorunluluğunu taşımasıdır.
→ Philippa Foot:
● Felsefe tarihine adını Tren\Tramvay deneyi ile yazdırmış bir hanımefendidir kendisi(Bkz: Bir gün yürüyüş için dışarı çıktınız ve kontrolden çıkan bir trenin beş işçiye doğru süratle ilerlediğini gördünüz. Makinist, muhtemelen kalp krizinden dolayı, bilincini yitirmiş durumda. Eğer bir şey yapılmazsa, işçilerin hepsi ölecek. Ten tüm işçileri ezip geçecek. Tren o kadar hızlı geliyor ki, kaçmak için zamanları yok. Ama bir umut var. Tren beş kişiye gelmeden önce raylar çatallanıyor ve diğer ray üzerinde yalnızca bir işçi bulunuyor. Tenin makas değiştirip beş işçinin bulunduğu yönden sapmasını ve diğer raydaki tek işçiyi öldürmesini sağlayacak kola yeterince yakınsınız.Bu masum adamı öldürmek sizce doğru olanı yapmak mıdır? (Warburton,N. Felsefenin Kısa Tarihi. Alfa Yayınları: 322-323)
● Aristoteles’in felsefi düşüncelerinden etkilenerek, çağdaş erdem anlayışını geliştirmiştir.
→ Jarvis Thomson:
● Felsefe vitrininde bir hanımefendi daha, Jarvis Thomson. Thomson öne sürdüğü bir düşünce deneyi sırasında, doğum kontrol hapı kullanmasına rağmen hamile kalan bir kadının, bebeği doğurması bir gibi bir ahlaki ödev ve sorumluluk taşımadığı düşüncesini öne sürmüştür, bu kadın ona göre ahlaki olarak kürtaj olabilirdi.
● Metafizik alanınla ilgilenmiştir. Ahlak felsefesine önemli katkılarda bulunmuştur.
→ John Rawls:
● Rawls II. Dünya savaşına tanık olmakla beraber, savaş cephesinde de yer almıştı. Savaş zamanında yaşamış olduğu hadiseler bütünü onu derinden etkilemişti.
● Hadi eylem yapalım, bir siyasi partinin koluna üye olup dünyayı değiştirelim, bu şekilde düşünüyorsanız, Rawls size katılmıyor efendim. Onun için bir düzeni değiştirmenin yolu düşünmek ve yazmaktan geçiyordu, en azından o böyle düşünüyordu.
● Özgürlük ve eşitlik kavramları Rawls için üzerinde ehemmiyet ile durulması gereken kavramlardır.
→ Peter Singer:
● Farklı bir düşünce yapısına sahiptir. Onun için gözünüzün önünde boğulmakta olan bir çocuk ile Afrika'da açlıktan ölen bir çocuk arasında pek bir fark yoktur.
● İnsan hayatı mutlak suretle kutsal mıdır? Singer’e göre yanıt hayır. Geri dönüşü olmayan bir hastalığa yakalanmış, bilincini kaybetmiş, son haddeye gelinmiş ve umudu tükenmiş olan insanın ötenazi ile hayatına son vermesinin ahlaki açıdan uyun olacağını öne sürmüştür.
● Singer, hayvanlara karşı tutumumuzun çok önemli olduğunu düşünmektedir. Bu konu hakkında bilinç sağlamak için “Hayvan Özgürleşmesi” adlı bir kitap yazmıştır.
Son.
360 syf.
·
29 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Eyy Feylesoflar!!
Geçmişten günümüze, kısa bir yolculuktan birikimler...
Zaman olarak kendisine en çok süre verdiğim ve okurken sayfalarca not aldığım kitabın incelemesinden herkese merhabalar. Evet, 29 günde bitirdim hemen hemen bir aylık süreye tekabül ediyor. Bir kitap için kullanılan bu süre benim için ciddi anlamda uzun, hatta çok uzun bir süre. Dilinden veya felsefik olmasından derseniz, evet felsefik kitap ama dili oldukça sade ve eğlencelidir. Sayfa sayısı bakımında daha fazla olan kitaplar okudum, en fazla 6 veya 7 gün sürerlerdi. Örneğin ; Buz ve Ateşin Şarkısı serisinin her bir kitabı 600 veya 700 sayfa bandında değişiyordu, onları bilinçli şekilde okuma sürem en fazla bir hafta sürüyordu. Keza daha birçok örnek verebilirim. Fakat Felsefenin Kısa Tarihi kitabımızda olabildikçe sindirerek okumaya çalıştım, 360 sayfa ve okuduğum en eğlenceli kitaplar listesinin en başlarında kendisine yer almış durumda. Dili oldukça yalın ve bir okadar da akıcı. Sıkılmak neredeyse imkansız. İleride tekrar okur muyum? Kesinlikle okurum.
Genel hatlarıyla kitap hakkında düşüncelerim bu yönde. Kitabın içeriğine geçebilirim.
Felsefenin Kısa Tarihi
Kitabın kapağını açtıktan sonra, yazarın kim olduğu hakkında kısa bir bilgi alıp ;yaklaşık 2400 yıl önceye gittim. Ve sayfanın ortasında büyük harflerle yazılı adını çokca duyduğum bir
feylesof ;
1)Sokrates :
Çok soru soruyorsunuz ve ölüme mahkum ediliyorsunuz, evet düşünmek demek ölüm demek. Zihni parlak olan bu adamın, “Değer verdiği bilgelik türü, argümana, akıl yürütmeye ve sorular sormaya dayanır, önemli biri doğru dedi diye bir şeye inanmaya değil. Sokrates için bilgelik, çok şey bilmek ya da bir şeyi nasıl yapacağını bilmek değildi. Bilgelikle neyi bilebileceğimizin sınırlarını da içererek, varoluşumuzun gerçek doğasını anlamayı kastediyordu.”
2)Arıstoteles
“Bir bulutla kış olmaz, bir çiçekle yaz gelmez.”
Sözleri kendisine aittir, şair ismini taşımıyor olabilir fakat gayet edebi sözleri vardır. Antik Yunan döneminde yaşayan bu feylesofun, tüm düşünceleri not halinde günümüze ulaşmıştır. Hakiki mutluluk nedir? Sorusu hepimizin düşüncelerinde kendisine yer bulmuştur. Aristoteles bu soruya tatmin edici şekilde cevabını verir.
3)Pyrrhon
Her şeyi bilebilir miyiz? Hayır aksine hiçbir şey bilemeyiz. “Doğru olduğuna inandığınız şeylere güvenemezsiniz çünkü yanılıyor olabilirsiniz.
Her şey sorgulanabilir, her şeyden şüphe edilebilir. Bu nedenle yapabileceğiniz en iyi şey, açık fikirli olmayı sürdürmektir. Kendinizi bir düşünceye adarsanız, hayal kırıklığına uğrarsınız.”
4)Epikuros
“Epikuros'a göre hayatın anahtan, hepimizin aradığı şeyin haz olduğunu fark etmektir.
Daha da önemlisi, mümkün olduğunca acıdan
kaçınmamızdır. Bizi harekete geçiren budur.
Yaşamınızdan acıyı çıkarmak ve mutluluğu
artırmak yaşamı daha iyiye götürecektir. O zaman yaşamanın en iyi yolu şuydu: Sade bir yaşam tarzı benimsemek, etrafınızdakilere nazik olmak ve dostlarınızın çevrenizde olması.”
5)Epiktetus , Cıcero , Seneca
Bu üçlüyü pas geçiyorum. Kitabı okurken biraz karmaşık geldi, buna istinaden tam oturmuş bir düşünce dışında bir şey yazmak istemiyorum.
9)Niccolö Machiavelli
Sıradan bir halksınız ve düşünceleriniz sayesinde kral sizi saraya davet ediyor. Bunun sayesinde düşünceleriniz neredeyse şehrin yönetimi rolünü üstleniyor. İşte o kişi ; Niccolö Machiavelli. Daha detaylı bilgi için 9.bölümden kendisi hakkında okuyabilirsiniz.
11) Rene Descartes
Şüphe ve yanılsamalar... Örneğin suya soktuğunuz çubuk, ona belli bir açıdan bakıldığında bükülmüş görünür. Kare şeklindeki bir kule, uzaktan bakıldığında
yuvarlak gibi gözükebilir. Bu yüzden ; “Duyularımız bazen bizi aldatabilirdi. Bize
hata yaptırabilirdi. Görme duyunuzu düşünün. Görme yeteneğinize her zaman güvenebilir misiniz? Gözleriniz her zaman size sadık
mıdır?”
18) J. J Rousseau
Yabancı yazarlardan ve düşünürlerden hayran olduğum kişilerden. Toplum yapısı hakkında düşünceleriyle Toplum Sözleşmesi adlı kitabında okumuştum. Ve çok beğenmiştim. Toplum Sözleşmesi'nde kitabının başında, "insan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur" der. Öyle haklı ki...
19) Immanuel Kant
Beğendiğim bir başka yabancı kalem. Onu anlamak kolay bir iş değil. Öyle ki kitaplarını okurken defalarca aynı sayfayı, cümleyi tekrarladığım olmuştur. Bu kitapta ise , Kant'ı iki bölümde ele almış yazar. Normal de her düşünüre bir sayfa ayırırken Kant'a iki bölüm ayrıması onu anlatmaya ancak kısa bir özet olarak yetmiştir.
23)Arthur Schopenhauer
Üniversite yıllarımda düşüncelerine olan ilgim artmıştı ve Schopenhauer'u okumaya başlamıştım. Yaklaşık altı yedi kitabını okudum. Beğendiğim bir düşünür fakat çok karamsar olması daha az hoş kılıyor onu. “Gerçekten de yazılarındaki kötümserlik
damarı o kadar derindir ki, bazı okuyucular,
eğer gerçekten samimi olmuş olsaydı, intihar
etmesi gerekirdi diye düşünmüşlerdir.”
31)Bertrand Russell
Her zaman söylerim, iyi bir yazar iyi bir rehberdir. Russell, buna örneğimdir. Din afyondur, sözleri ile bilinir kendisi. Zamanında ve halen günümüzde bile kullandığı bu sözler için fazlasıyla linç yemiş biridir. Nitekim aynı düşüncedeyim kendisi ile. Din halk kitlelerini uyuşturan bir afyondur.
33)Jean -Paul Sartre
Varoluşçuluk denilince akla ilk gelen isim olur kendileri. Bulantı adlı kitabını yakın zamanda okuma fırsatım olmuştu. Okurken biraz Oğuz Atay'ı hissetmiştim satırlarda. Ayrıca okurken ruhen bunalıma girmemek mümkün değil. Biraz da sıkıcı gelmişti,demem abartı olmaz sanırım.
38)John Rawls
Zenginlik nedir? Çok zenginler vardır ve çok zenginlerin olduğu gibi çok fakirler de vardır. Bu adalet midir? İşte J. Rawls sürekli bunu sorgular. Okurken onu J. J. Rousseau ile bağdaştırdım sürekli. “Eğer dünyada gerçek adalet olsaydı, bir yanda elindeki çok fazla parayı nasıl harcayacaklarını bilmeyenler varken, bir yanda da açlık çeken çocuklar olmazdı.”
Not : Bu inceleme, kitabın içeriği hakkında hatrı sayılır düzeyde detaylı bilgi içerir. Günler sonra, aylar sonra veya olurda yıllar sonra bu kitap zihnimde nüksederse, özetini iyice hafızaya kazıyabilmek içindir.
İncelemem burda sona ermiştir. Her feylesofu ele almadım, aralarından seçip değerlendirmeye çalıştım. Okuyup buraya kadar geldiğiniz için teşekkür eder, keyifli okumalar dilerim.