"Birlikte gittiğiniz yerleri ben de göreyim, arkadaşım nerelerde oturmuş, gözleri hangi ufka dalıp gitmiş." Kırmadı beni, bir cumartesi günü Emirgan'da takıldıkları açık hava kahvesinde oturduk.
Öfkesi burun deliklerinden püsküren bir volkandan geldim buraya: İstanbul hep gergin, İstanbul'un güzelliği bile korkunç. Doğup büyüdüğüm yer ama oraya ait değilim. Adanızı zaman içinde sevmeyi öğrenebilseydim, olabilir mi dersiniz ?Birbirimizi kurtarabilir miyiz? Titrek ışıklarımız aydınlatsa ruhlarımızı. Geldiğimiz şehirde sis dağıldı mı ilkin heybetli inşaat iskeleleri çarpıyor göze. Orada hayaletlere yer yok.