Kafasını gökyüzüne kaldırıp ağzını açabildiği kadar açtı. Yağmur sularını ağzına dolduruyor, Seher’in , içinde yaktığı ateşi söndürmeye çalışıyordu. Ama içtiği suları taşıyan yağmur bulutlarının Kiev’den geldiğini çok sonra öğrenecekti...
İlk gördüğü günden beri hep ilgisini çekmişti matruşka. Felsefi bir derinliği olduğunu düşünürdü. Belki varoluşu simgeliyordu, belki de büyüdükçe çirkinleşen ruhu.