bir sonışık penceresinden eğildiğim dünya
gözlerin utangaç buğusu, unutkan.
....
sonsuz kalın elleriyle uçurtmasını savuran
hoyrat, hileli zarları tanrının; ağır
bedel! her elde yeniden yenildiğim
gün..
gösteren kimin gözleriydi
gören hangimiz; ben mi ben mi? unutulur
: gibiler eksiltir sözleri; sanki bilinirdi: zan
kirletecek mufassal bir geçmişi ve kimimizi
büyü sürüyor, efsane sürüyor, ben sürüyorum
intiharın tarif edildiği bu zamanda
yanlış büyütülmüş bir çocukluk yalnız öcünü alıyor
aziz ve şair... yılan ve akrep... ben ve ben
________________________________