Yıllar içerisinde hayatımın gidişatını zapt etmeyi öğrendim. Sadece değiştirebileceğim şeylere kafa yormayı tercih ediyorum. Kontrolüm altında olmayan olayları geride bırakıyorum. Her hüzünlü şarkı dinleyişimde ağlayan tiplerden değilim.
McGrath ve Dowling çok etkilenmişlerdi. Onlara göre doğum hastaneleri sadece mutluluk ve hayatın hüküm sürdüğü yerlerdi. Bebekler doğar, yeni babalar ellerinde çiçekler ve purolarla etrafta koştururlardı.
Yaşam ve umut hâkim olmalıydı buraya.
Ölüm değil.
"Adam" -kelimeyi sanki bir ahmağa hikaye anlatıyormuş gibi vurgulayarak söyledi- "Yanlış bölgeye girmiş. Adam, çocukların peşine düşmüş. Adam, eksik etekli çocuklar arıyormuş, birkaç dolara kendisini tatmin etsinler diye."
Hayat belli kurallarla oynanan bir oyun!..Kazanabilirsin denilen ama kazanılamayan ince bir oyundur(?)
Hiçbir insan bu oyunda canlı çıkmaması gerekti ''yeni kural''.