İnsana ne olursa olsun, başına na gelirse gelsin, umudunu kesmemeli. Yalnız kalmış, umudunu yitirmiş insan yarı ölü bir insandır. Bana kalırsa insan yaratım gücünü hiçbir yerde yitirmemelidir.
Geçmiş, uzun süre bir kafese tıkılmış, sonra da birdenbire serbest bırakılmış bir kuş gibi genç kadının üzerine üzerine geliyor, başının çevresinde uçuşuyor, özlemler yağdırıyordu.
Çünkü geçmiş insanı daima hüzünlendirir. Şimdi yaşadığımız şu günler de gelecekte bize çok güzellermiş gibi görünecek, bu günleri düşündüğümüzde içimizi gariplik kaplayacak. Maziyi fazla düşünmek iyi olmuyor.