"..: Bir anneden, yoksulluktan, gökteki güzel akşamlardan. İçimin derinliklerinde karanlık bağlardan bir düğümü çözüyor, adlandıramadığım ama rahatsızlığını hissettiğim engellerden kurtarıyordu beni" (André Gide'e Saygı", La Nouvelle Revue française, Kasım 1951)