Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
En Eski Pınar Kür Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Pınar Kür sözleri ve alıntılarını, en eski Pınar Kür kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.çok keyifli bir kitap. Acaba bir sonraki yazar ne yazdı? Nasıl yazdı? derken çok çabuk bitirmiştim. Pınar kür e bir kez daha hayran oldum.
Diğer kitaplardan farklı bir çalışma olmuş. Her yazar diğerinin bıraktığı yerden hikayeyi anlatmaya devam ediyor.
Ezelden beridir adını duyardım. Filmi falan da varmış. Ön yargı ne kadar kötü bir şey. Ben hep adına bakarak fettan bir kadının fantezilerle dolu dünyasından bahseden bir kitap olduğunu düşünür dururdum. Meğersem alakası yokmuş. Kadının ezilmesinden, toplumun ahlaksızlığına, adaletin adaletsizliğine yağdırıp duran bir kitapmış. Anlatım tekniği (özellikle birinci bölüm) çok güzel. Gerçek bir olaydan esinlenildiği söylenmekte olan bu kitabın vakti zamanında müstehcen olduğu gerekçesi ile toplatılması (ya da toplatılmaya kalkılması tam bilmiyorum) tam bir rezalet. Bu kitabı okuyup tahrik olduğunu, birilerinin tahri olabileceğini düşünerek toplatılmasını isteyen bence sapığın en önde gidenidir.
Bu kitabı bir proje olarak yorumlamak pek doğru değil gibi hissettirse de bir proje "roman" aslında. Ilk defa böyle bir roman okudum ve iyi ki de okudum!
Hikayeye başlama, karakterin ve hikayenin çatısını kurma zorluğu Murathan Mungan'a düşmüş ve o da bir çocuk oyunu yerleştirmiş hikayeye. Sakin sakin hikayeye girerken siz beklenmedik bir virajla hikaye bir diğer yazara teslim ediliyor! Hadi bakalım derken Bambaşka bir üslupla yeni virajlara giriyorsunuz. Ilk defa okuduğum iki yazar vardı roman yazarları arasında: Faruk Ulay Kasım ve Celil Oker. Üslupları farklı, rahat ama sizi hikayeden koparmayacak kadar da hikayeye hakimlerdi. Beni en çok yoran Elif şafak oldu. Hareketli anlatımlardan sonra şafak Zehra'nın iç Dünyasına dalıyor ki dalıyor ve yoruyor sizi, yine de o da bir viraj dönerken teslim ediyor hikayeyi Celil Oker'e. Tüm yazarlar kendilerine ayrılan bölümlerin sonlarına doğru diğer yazara zorlu bir top atıyor ve her yazar da bunun altından başarı ile kalkıyor! Hele de Pınar Kür! Türlü türlü yollardan geçen hikayeyi toparlayışı ve sunuşu o kadar naif ve özenli ki! Aslında herşey basit ama yol çok dikenli hayatlarımızda diyor ve bitiriyor sanki!
Bu kadar yorumdan sonra özetle: bu farklı deneyimi tüm kitap severler tatmalı!
Beş yazarın birbirinin yazdıklarını izleyerek oluşturdukları bir kitap olduğu için merak ederek okudum.Yazarların hepsi kendi alanında güçlü kalemler.Ama birlikte istenen tadı bulamadım.Belki beklentim yüksekti,bilemiyorum.Ancak bende hiç iz bırakmadı.Bu kitabı oluşturan yazarları sanırım kendi başlarına yazdıkları kitaplarda değerlendirmek daha doğru.Bu kitap bende içmeyi hiç sevmediğim meyve kokteyli hissi uyandırdı.Ancak hiçbir kitaba ve emeğe saygısızlık etmek istemem.Belki Boğa burcu olmam nedeniyle herşeyi sek içmeyi tercih ettiğimden beğenemedim.
Elimde kitap kalmayınca halamdan yürüttüğüm bu kitaptan çok fazla beklenti içinde değildim. Bir Türk yazar ve aşk temalı kitap...
Okudukça değişik bir grafik çıktı ortaya.
Nilgün ve Sinan'ın aşklarını anlatışları (daha doğrusu yazarın anlatışı) gerçekten ilgimi çekti ve kitabın beklentimin ötesinde iyi bir kitap olacağını anladım. Bir Nilgün anlatıyor, bir Sinan. Tek anlayamadığım nokta yazarın araya girmesi ve -sözde- analiz yapmadan olayları kendi gözünden anlatmasıydı. Saçma geldi. Nitekim 300. sayfada "...Şimdi, burada, 'ben' dememeye özen gösteren, ama olur olmaz yerde 'yazar' diye lafa dalan biri var" diye yazmış. İnsanın kendini bilmesi ayrı bir meziyet tabii ama keşke "...Yoksa burada bıraksın kitabı..." cümlesinden sonra bıraksaydım kitabı. Kitabın başında pik veren grafik sonraki sayfalarda inanılmaz bir düşüşe geçti. Zaten aşkın anlamsızlığından yakınan ben bir de saçma bir aşkın içinde bulunca kendimi hayal kırıklığına uğradım. Aslında uğramamam lazımdı çünkü bir Türk yazar ve aşk temalı kitap...
Sinan'ın anlatımları beni fena halde boğdu. Şükrettim böyle bir sevgilim olmadığına. Nilgün'ün yerlerde sürünen kalbi beni kendi cinsim adına utandırdı, şükrettim hiç bir sevgilime böyle davranmadığıma.
Neyse;
İlk sayfalarda inanılmaz bir yükselişle ilerleyen grafik, yazarın araya girdiği bölümlerde durağanlaşıyor ya da düşüşe geçiyor, kitabın sonunda ise yeri delip magmaya doğru yol alıyor.
Yorum sizin...
