Roger-Pol Droit

Antik çağdan günümüze kadar görüşleriyle, analizleriyle damgasını vuran Platon, Aristoteles, Machiavelli, Montaigne, Voltaire, Descartes, Rousseau Kant, Hegel, Marx ve Nietzsche ve diğer çok önemli filozofların felsefeleri, çok detaya girmeden ana hatlarıyla yazar tarafından okuyucuyu sıkmadan aktarılmıştır.Kitabın en çok beğendiğim ve yararlandığım tarafı ise bu önemli filozofların görüşlerinin kronolojik sırayla bölüm bölüm ve bağlantılı bir şekilde ifade edilmesidir. Bu anlamda ayrı ayrı kitaplarda okunan ve felsefeleri değerlendirilen bu filozofların aynı kitapta ama birbiriyle bağlantılı şekilde birarada olmasının okur açısından daha etkili ve yararlı olduğu kanaatindeyim. Ayrıca yazar,filozofların ana tema olarak işlenen 'hakikat anlayışları'nı her filozofla ilgili giriş ve sonuç bölümlerinde pekiştirecek şekilde ifade ederek, düşünürlerin görüşlerinin daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamıştır.Sonuç okarak Kısa Felsefe Tarihinin kütüphanenizde bulunmasının yararlı olacağı görüşündeyim.

Felsefe ile saadet olur mu? Son dönemlerde tüm kişisel gelişim kitapları, sosyal medya ve programlar aracılığıyla bize reçeteler sunuluyor. Prozac’ı bırak Platon’a bak. Her sabah bir aforizma oku mutlu ol. Biraz Nietzsche biraz Kierkegard biraz da Spinoza ekledik mi hayatımıza artık mutlu olmamak için hiçbir neden yok. Bu kadar basit mi? Roger Pol Droit bize bu işin o kadar da basit olmadığını gösteriyor. Aslında yazar, mutluluk felsefesi üzerine düşünmeye yönlendiriyor. Felsefenin mutluluk peşinde koşmanın aksine gerçeği aradığını, dolayısıyla felsefenin ödevinin, rahatsızlık ve huzursuzluk vermek olduğunu belirtiyor.

Kitabı okuduğumuzda şaşkına dönüyoruz. Yıllardır bize dayatılan mutluluk reçetelerinin aslında çok da yanlış anlaşıldığını gösteriyor. Aslında felsefenin varoluşunun amacının düşünceyi sıkıntıya sokmak, inatla sıkıntılardan ve rahatsızlıklardan oluşan bir sistem kurmak olduğunu belirterek, yaşamı basitleştirdiğini ve dinginleştirdiğini sanmanın bir yanılsama olduğu gerçeği ile yüzleştiriyor. Felsefe sadece mutluluk demek değildir aksine Sokrates’in dediği gibi önce kendi bilmektir, kendini tanımaktır. Yazarında söylediği gibi; felsefe yaşamı bir patchwork gibi ele almamızı sağlar; içinde aklın ve akılsızlığın, yaşamın ve ölümün, coşkuların ve acıların, umutların ve hayal kırıklıklarının, direncin ve sabırsızlığın karıştığı bir patchwork. Mutlu etmez felsefe; iyi ki de etmez. Unutmamak gerekir ki mutluluk bize, sadece bize bağlıdır.

Git gide daha az düşünüyoruz ölümü, bakışlarımızı başka yere kaçırmayı, başka şeylerden söz etmeyi, düşünmeyi engellesin diye herhangi bir şeyle meşgul olmayı seçiyoruz. Bu yanlış gamsızlık ölümün değil yaşamın esasının gözden kaçmasına neden olduğunu söylüyor Roger-Pol Droit. Yalnızca 1 saatim kalsaydı ne hissederdim, ne yapardımı sorgulayarak okuyucuların belki de hayatta karşılaşabilecekleri en zor sorulardan birini yanıtlamalarına yardımcı oluyor. Gerçekten sizin sadece 1 saatiniz kalsaydı?

Adının hakkını başarı ile veren bir felsefe tarihi özeti. Muadillerinden ana farkı bütün felsefi düşünceleri en başından kısa kısa vermek yerine dünya düşünce tarihine etkisi anlamında sadece ana dönüşüm noktalarına odaklanıyor. İyi de yapıyor. Bütün felsefi ekoller içinde boğulmak yerine birbirini takip eden, etkileyen akımları bağlantılı şekilde sunuyor. Bir sonrakini bir öncekinin üzerine koyarak ayrıntılarda kaybolmadan tepeden genel bakış sunuyor. Kitapla ilgili en güzel benzetme profesyonele değil amatöre seslenmesi (amatör negatif anlamda değil, zaten kitabın başarısıda burada. Konuya uzak insanları bile kendine çekme potansiyeli var).

Bizler çoğu zaman yeni bir aktiviteye başlanması söz konusu olduğunda “ilk adımları atarız”, eğer planımız doğru işliyorsa “her şey öngörüldüğü gibi yürür”, işlerimiz geliştiğinde “işler yolunda gider”, bir gösteri, bir film veya kitap çokça ilgi çektiğinde “tutmuş, iyi gitmiş” diye konuşuruz. Yani yürümek, başarmaktır...

Nietzsche; canlı ve hareketli olunmadan, parlak ve berrak düşünceler olmaz anlayışıyla dağlarda, deniz kıyısı veya patikalarda yalnız başına yürürmüş.
Marx; tek düzenli egzersizi yürümekmiş. Daha çok bürosundan kırlara yürürmüş.
Thoreau; Amerika'nın kırlarında, vahşi doğayla ortak bir yaşam şekli geliştirmiş. Amacı bilinmeyene ulaşmakmış, keşfetmekmiş.
Kant; Her gün aynı saat ve aynı güzergahta yürümüş. Yürüyüşüne Königsberg Şatosu yönünde köprüye giderek başlar, dönüşte de güzergahı tersten katedermiş. O kadar dakikmiş ki çevredekiler onun yürüyüşüne başlamasına göre saatlerini ayarlarlarmış.
Kierkegaard; Şehrin caddelerinde yürüyenlerden. Her gün yürümüş. Yürümek için belli bir zamanı olmadığı gibi, rutin bir güzergahı da yokmuş.

Roger Pol Droit'in kitabında, bir çok düşünürlerinin bulundukları kentlerde adlarıyla anılan güzergahlar olduğunu da öğreniyoruz; Königsber'de Kant Yolu, Eze'de Nietzsche Patikası ve yine Nietzsche'nin tercih ettiği göl manzaralı İsviçre'deki Sils-Maria ya da Kyoto'daki Filozoflar Caddesi gibi... Hatta bazı düşünürlerin yürüyüş yaparken aklına gelen fikirleri not etmek için bastonunun topuzunda hokka taşıdığı bile söyleniyor...
Yürümenin ufuk açan gücüne inanıyorsanız bu kitaba göz atmaya ne dersiniz?

Kitabı alırken minyatür bir "Sofi 'nin Dünyası" beklentisine girmedim değil ama okuyunca anladım ki hiç değil. Felsefe kelimesinin ilk çağrışımlarıyla ilgisi yok. Evet hayata ve varoluşa dair düşündüren bir derinliği de var fakat daha çok bir "hayatı daha renkli ve daha hissederek yaşama kılavuzu" diyebilirim. Yaşadığımız hayat denen bu şeyin ve hatta kendi benliğimizin "farkına varmak" gibi bir tesiri olacak üzerinizde.

Kitap çocukların her zaman merak ettiği ama ebeveynin çoğu zaman cevap veremediği veya cevabının yetersiz kaldığı birçok soruyu (konuyu) barındırıyor. Her konunun sonunda ,konuyla ilgili, çocukların oynayabileceği oyunlar da var. Sorgulayan, araştıran, ezber yapmayan çocuklar yetiştirmek için bir el kitabı, giriş kitabı diyebilirim.Ayrıca her ne kadar adı " Çocuklarla Felsefe Sohbetleri" olsa da yetişkinlerin de okuması gereken bir kitap. Sıkılmadan okunabilecek bir kitap.