S. S. Van Dine

Philo Vance serisinin ilk romanı. Ve en güzellerinden biri. Borsa'da iş yapan Alvin Benson evinde öldürülmüş olarak bulunur ve New York Bölge savcısı Markham daha önceden söz verdiğinden Philo Vance'ı olay yerine götürmek ister. Vance bu işi kabul eder ve yakın arkadaşı ve aynı zamanda olayın anlatıcısı olan avukat Van Dine ile olay yerine gider. Evde kadın eldiveni ve sigarası bulunmaktadır. İş derinlemesine araştırıldığında Alvin'in çevresindeki Albay Ostrander, Leander, bayan Muriel St. Clair ve onu seven yüzbaşı Leacock şüphelidir. Alvin'in kardeşi Anthony Benson, Markham'ın yakın arkadaşıdır ve bu cinayetin aydınlatılmasını ister. Aslında katil en başından bellidir ancak Philo Vance'ın bu sonucu Markham'a diğerlerinin masumiyetini ispatlayarak göstermesi son derece güzel olur. Tek kelime ile mükemmel bir roman.

Katil kim polisiyelerini okumanın hem ayrı bir tadı var hemde insanın zihnini tetikte tutuyor, Benson Cinayeti'de katil kim sorusu etrafında dönen bir roman olunca tercih ettim. Bu tarz bir kitap okuyalı biraz zaman olmuş, bu tadı yeniden almak hoş oldu.

Philo Vance serisi, baş karakter odaklı serilerden. Benson Cinayeti'nin odak noktası da her ne kadar katili bulmak gibi görünse de baş karakterin dahisini kanıtlamak. Philo Vance çok zeki, sanatla uğraşan biri ve savcı arkadaşı sayesinde bu davaya dahil oluyor ve dehasını sergileme imkanı buluyor. Kitap ise baş karakterin yakın arkadaşının ağzından anlatılıyor ve karakterin toplumda nasıl bir görünüm sergilediğini görmek kolaylaşıyor.

Kitabı okurken her ne kadar istemesem de sürekli olarak Sherlock Holmes'a gitti aklım, karakterin yapısı ve kitabın stili bir çok yönden Sherlock Holmes'a benziyor. Vance zeki, kibirli, toplumla pek uyum sağlayamayan bir karakter. Yazar güzel bir karakter kurgulamış ancak o kadar iyi sunamamış,
zekasının farkında ve kibirli bir karakter ancak kibri çok çiğ, o kadar zeki bir adamın bayağı ve sıradan şeklilde kibrini belirtmesi gerçekçi değil, karakterin üzerinde sırıtıyor. Yazar karakteri suskun olarak tanımlıyor, insanlarla pek konuşmayan, mümkün olduğunca az cümle kuran biri olarak ancak kitapta hem uzun hemde çok fazla konuşması vardı. Bunlar okurken beni çokça rahatsız etti ve karşılaştırmak istemesem de Sherlock karakterinin bu yönlerden ne kadar başarılı olduğunu düşünmeden edemedim.

Diyalogların arasına serpiştirilmiş alıntılar güzel ancak gereğinden fazla idi, özellikle de suskun bir karakter için. Alıntıların Latince olmasını da çok gerekli bulmadım, diyalogların kuru birer metin olmasına sebep olmuştu şaşırtıcı bir şekilde.

Katili tahmin etmekse zor değildi yine de yazarın stili güzeldi, karakterin özgün bir tarzı var ancak bu kitapta çok ham kalmış. İlerleyen kitaplarda yazar karakteri daha iyi kullanabildiyse ortaya güzel polisiyeler çıktığını düşünüyorum.

Kısa, öz, canınız kısa sürede polisiye okumak istediği vakit tereddütsüz o an ki polisiye açlığınızı bastıracak hap bir kitap. Yazarın kitabın sonunda polisiye yazmanın yirmi kuralını vermesi de bugüne kadar hiçbir kitapta rastlamadığım bir durum bana biz de ki Ahmet Mithat efendiyi anımsattı, anlatımını istediği herhangi bir yerde kesip okuyucu bilgilendirmesi gibi. Ama en azından S.S. Van Dine bunu kitabının sonunda hikayenin bitiminde yapmış.

Son derece güzel bir Akba polisiyesi daha.
Kahramanımız Philo Vance, bu sefer Kanarya lakaplı bir şarkıcı ve oyuncunun öldürülmesini çözmeye çalışır.
Kilitli oda polisiyesi diyebileceğimiz türe güzel örneklerden biri olan bu romanda,
Philo'nun katil adayları ile aynı masada kumar oynaması da güzel bir detay olmuş.
Klasik polisiye sevenlerin mutlaka okuması gereken bir roman.

Pipo serisinin ikinci kitabı
Yine Philo Vance ve yancısı var.
Bu kitapta da pahalı zümrütlerle ilgili olarak bir hırsızlık ve cinayetler Philo Vance'ın ilgi alanına giriyor.
İlk roman kadar olmasa da okunması gerekenlerden

Kısa ve öz bir kitaptı Kış Cinayeti.. S.S.Van Dıne ilk kez okuduğum bir yazar. Değişik bir tarza sahip ve ben severek okudum . Ayrıca yazar kitabın sonunda 'Polisiye Roman Yazmanın 20 Kuralı'ını yazmış ki, bu benden fazlasıyla artı puan aldı. Yazarın diğer kitaplarını en kısa zamanda temin edeceğim. .

Philo Vance serisinin Labirent Yayınları tarafından 2013 senesinde yayınlanan 4. kitabı
Burada da dedektifimiz, at yarışı müptelası bir arkadaş grubu içerisinde yer alır ve o sırada işlenen bir cinayeti çözmeye çalışır. Keskin zekasını ve ukalalığını konuşturan Vance ve Van Dine yine okuyucunun keyifli saatler geçirmesini sağlıyor.
4 kitap içerisinde en iyi 2. kitap diyebilirim.

Not: Labirent Yayınları, 2014 yılında 4 ve 2015 yılında kalan 4 kitabını da yayınlayıp S. S. Van Dine serisinin tamamını Türkçe okuyabilmemizi sağlayacak

Pipo Serisi'nin 3. kitabı
Gracie Allen adında Agatha Christie romanlarındaki modern kız tiplemesi gibi bir tipleme var.
Yazarın oluşturduğu ana karakterler dışında en orjinal karakter diyebilirim. Diyalogları vs. olarak m,izah dozu en yüksek Dine romanı
Kış Cinayeti'ni beğenmeyenler bu kitabı okumadan Dine'a küsmemeli

Dipnot: S.S. Van Dine polisiye roman yazmanın 20 altın kuralını geliştiren adamdır.
http://www.edebiyathaber.net/...nin-20-altin-kurali/

Labirent Yayınları'nın bizi Philo Vance ile tanıştırdığı Pipo serisinin ilk kitabı. Agatha Christie, Dorothy L. Sayers, Poe, Doyle kadar ünlü olan bu adam malesef ülkemize rağbet görmemiş olup. İki adet romanı 1956 ve 1981'de dilimize çevrilmiş.
Bu sebeple bile böyle bir kitabın çıkması önemli bir şey.
Polisiye roman tarihindeki en ukala dedektiflerden biri olan Philo Vance, Savcı Markham'ın talebi üzerine bir eve gider ve olaylar başlar.
Klasik polisiye romanlarının çoğunda olduğu gibi bir yancı (Watson, Hastings gibi) ve polisi aşağılama söz konusu. Gerçi yancısı yukarıda yazdıklarım gibi detaylı işlenen bir karakter değil, sadece anlatıcı
Güzel bir roman. Okunması gerekenlerden

S.s. van dine, dedektif hikayesi yazma kurallarını yazmış olsa da bence bu kitabı buna pek uygun değildi. Cinayetin açıklanma kısmı zorlamaydı. Kapalı oda cinayetleri sevenler için yine de keyifli bir seçenek.