Sabahattin Kudret AKSAL; döneminin tüm şair ve yazarları gibi,edebiyatın bütün türlerine kalem sürüp,eser bırakmıştır.Ama O'nun için şiir,her zaman başkadır.
"Ne tuhaf ömrümün sonuna kadar
Kelimelerle yaşamam
Ağaçtan çok ağaç,denizden çok deniz sözünü sevmem..."
dizelerinin ördüğü, derlemeye de adını veren "Ne Tuhaf" şiirinde yazdığı gibi,başkadır.
Felsefe eğitimi almış AKSAL'ın her şiiri,felsefi yönüyle bir aforizma tadı verir insana.Yalnızca duygunuza değil,cümle duyunuza dokunur. Sözcüklere istediği anlamı giydirir ama her nasılsa,seçtiği anlam pek yakışır seçtiği şiire.Bir buğday kokusunu dünyanın en olağanüstü olayı olarak gösterebilir ya da kocaman bir aşkı sıradan bir kafa karışıklığı olarak yazabilir zihninize.
Şifa gibidir şiiri,sözü.1993 yılında kaybettiğimiz AKSAL'a,hiç kaybolmayacak dizeleri ile selam olsun:
"Zaman dışıyım,yokum bir yerde,
Usum,belirsiz titreşim,duygu.
Güneşledim büyüttüm gecede,
Giyindim ve kuşandım sonsuzluğu"
