İsrailli yetkililer, Filistin'in özgürlüğünü kendi devletlerinin varlığına yönelik temel bir tehdit olarak görüyorlardı. Özgür bir Filistin, Batı Şeria'da işgalin sona ermesi anlamına gelecekti. Askeri liderler açısından ise Batı Şeria, tampon bölgenin ya da "stratejik derinliğin" Ürdün'e karşı korunması için hayati önem taşıyordu.