Bir kişinin, zamanın acımasızlığına, dehşetine ve sinsi oyunlarına karşı hayali tuğla ve harçla ördüğü duvarla karşı koyabileceğini ve böylece kendi öyküsünün yazarı olabileceğini bilmiyordum..
Bawamin ( babam) , dünyanın her doğumla yeniden başladığını söylerdi.Her ölümle biteceğini söylemeyi de unutmuştu.Ya da bunu söylemesine gerek olduğunu düşünmemişti.Çünkü babam yaşamının önemli kısmında bir mezarlıkta çalışmıştı.