Boğulan Kahkaha!
SPOT: Yazar; kadın-erkek ilişkisi ve sorumluluğu, inanç-inançsızlık, mekân-zaman ve olay eksenli tahribat, realist-sürrealist kavramlarını metininde barındırırken ve de tartışırken yanlı bir tutum sergilemekle beraber, dediğim dedik bir atmosfer içinde okuyucuya belli mesajlar vermesi amacına ulaşmamış, attırdığı acı
Yüzünde Bir Yer, birden fazla bakış açısıyla bakılmaya açık bir eser. Bu, elbette ki bütün eserler için geçerli bir kuraldır. Bırakın kitapları, dünya için de böyle değil midir? Dünya bizim gördüğümüz kadar vardır. Üstüne üstlük, bu görme 'açısındaki' anlam yükleme işi de yine kişiden kişiye değişebilir bir olgudur. Fakat, Yüzünde Bir Yer'de bu
"Hep küçücük bir hatamın allanıp pullanarak gözüme sokulmasından korkutulmuşum. Ama geçmişten bir sesin kadife tınısı geliyor şimdi aklıma; kimdi, hatalarımın bile bana çok yakıştığını söyleyen?
Annem mi?"
Bu kitap yazarın, genç kızlı çağlarında yazmış olduğu öykülerin toplandığı bir kitap. Yazar sadece yazım yanlışlarını düzelttiği söylüyor , basarken kitabı.
Başlardaki hikayeler lise ve üniversite dönemine ait olduğu için acemi tadı veriyor. Ama sonraki hikayeler gayet başarılı bence.
Bu kitabı okurken yazma işini tutkuya çeviren bir genç kızın öyküsünü dinliyorsunuz adeta.
Yazarın ilerleyen yıllarda gösterdiği gelişimini ve başarısını görmek adına diğer kitaplarını da okumak isterim.
Karamsarlığın öyküleri diyebilir miyim ben bu kitaba? Sema Kaygusuz melankolinin dibine dibine vurmuş. Beni üzen bir kitap bu. ölüm öykülerin bir taraflarından kafasını uzatıp bir kendini gösteriyor mutlaka.. Bana göre değildi asla...
Okuduğum 3. Sema Kaygusuz kitabı oldu Barbarın Kahkahası. Ilk iki kitapta aldığım lezzet katlanarak arttı bu kitapta. Karakterleri ince ince dokurken, size onların hissettiği ne varsa hissetme güdüsü verip, onlarla birlikte dedikodu yapıp, onlarla şok oluyorsunuz. Tavsiyedir.
Sema Kaygusuz'un farklı bir tarzı var ve ben genel olarak o tarzı çok seviyorum. Ancak "Barbarım Kahkahası" nı okuduktan sonra beklentim farklı boyuta ulaştı. Yine de okunması gerekenlerden bence. En sevdiğim öykü son öykü "Üşüyen" oldu.
