"Ne çok ağladın." dedi babaannem. "Sus artık. Yağmur yağar yoksa." Kafamı koltuğunun altından çıkarıp ıslak ıslak baktım gözlerine. "Ne? Ağlasam yağmur mu yağar?" "Ne bileyim. Öyle derdi annem." Burnumu babaannemin elbisesinin koluna sildim sessizce. Yağmur, çocukların gözyaşları mı yoksa?