Gerçekten, hiç bitmeyecek mi bu? diye düşündüğüm kitaplardan biri oldu. Kendimi büyük bir yorgunluğun elinden almış ve kurtarmış gibi hissediyorum...
3 öyküsüne; acaba hakksızlık mı ediyorum? deyip tekrar baştan başladım ve aslında hakksızlık etmediğimi öğrendim. Yine beğenmedim öykülerini. Sade bir dille kötü bir eser olmuş. Kitabın arkasında da "öykücülüğümüzün usta ismi" yazıyor. Peh Türkiye de öykü yazarı hiç mi kalmamış? Edebiyatımızın bu kadar verimsiz olduğunu görmek üzdü gerçekten. Tabii watpad ya da ponçikleri, pandaları okursanız tabiiki ilerlemez edebiyat.
Toplam 17 öyküden oluşuyor...
4-5 öyküsü gerçek anlamda güzel olmuş ve kendisini okutturmuştu yani 12 ye göre; ama diğerleri sanki tuşlara rastgele basılmış gibi. Birçok öyküde tam olarak böyle düşündüm. Elime bir kalem. Evet, biraz baharat, biraz tuz evet, bundan da koyalım ve kötü olan her şeyden...