En Eski Sibel Buğdaycı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Sibel Buğdaycı sözleri ve alıntılarını, en eski Sibel Buğdaycı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz. Son söz
Sınır kasabaları
Dünya üzerinde ilerliyorum; saatler boyunca mesafeler katediyor, yeni coğrafyalara ve burada yaşayan tanımadığım insanların hayatlarına dalıyorum. İlk kez adım attığım bu yerler karşısında heyecanlanıyorum. Ve kendimi şanslı hissediyorum... Vardığım her bir sınır kasabasıyla birlikte, farklı bir dünyanın kapılarının açıldığını biliyorum. Bir
Sayfa 201 - undefined
Ancak nesne ve değer'lerin paketlenmiş ürünlere dönüştüğü, kolaylıkla elde edilebildikleri için çaba gerektirmeyen günümüz dünyasında yaşasalardı, benim içine düştüğüm kayıtsızlığa benzer bir duyguya düşebilirlerdi gibi geliyor bana.
Sayfa 17 - Evliya Çelebi ve Kolomb içinKitabı okudu
Evliya Çelebi 16. yüzyılda yazdığı ünlü Seyahatname'sinde, Mısır ve Kahire'den, 'ümmü dünya' (Dünya Anası) diye bahseder.
Sayfa 23Kitabı okudu
Nil Nehri
Havadan çekilmiş fotoğrafı dev bir yılana benzeyen nehir, Afrika'nın ortasında yer olan Habeşistan'daki Tana Gölü ile Uganda'daki Albert ve Victoria göllerinden doğuyor; böylelikle Mısır'ın yanı sıra Sudan'a da hayat veriyor.
Sayfa 41Kitabı okudu
eski Mısır dilinde yıl kelimesi tarımsal bir anlam taşır; bu yüzden tomurcuklanan bir bitki şeklinde yazılır.
Sayfa 43Kitabı okudu
Kızıldeniz adını tabanındaki rengarenk mercanlardan alıyor;
Sayfa 99Kitabı okudu
Bizler her zaman sorundan çok daha büyüğüz. Her defasında sorunun bizden ne kadar küçük olduğunu ve ruhun önünde hiçbir önemi olmadığını bilmeliyiz.
Bedeninizin gücüyle seyahat etmek, her bir hücrenizin gösterdiği çabayı hissetmenizi sağlar; alnınızdan yuvarlanan her bir ter damlası, hareketin getirdiği hazzı tadan beden tarafından mutlulukla karşılanır.
Sayfa 45Kitabı okudu
Bedenim bisikletle 'bir' artık. Öyle ki tepeden tırnağa yaptığım iş'e, hareket'in kendisine dönüşmüş durumdayım.
Belki de bisiklet kullanmak, yürümek, dans etmek gibi herhangi fiziksel bir işe odaklandığımızda, kendimizi ve yaşadığımız sorunları unutuyoruz.
Uzamda kaybolmuşçasına kadim zamanların bilgisine yaklaşabiliyor, bu kaybolmuş evrenin farklı boyutuna geçiş yapabiliyoruz.
Ve 'an'a yoğunlaştığımız bu kayboluşta yaptığımız iş'le bütünleşiyoruz. Tüm bunlar bir tür şaman ayini gibi...
Sayfa 77 - KalkedonKitabı okudu