Slawomir Mrozek

Slawomir MrozekSığıntılar yazarı
Yazar
8.0/10
7 Kişi
31
Okunma
2
Beğeni
2.040
Görüntülenme

Hakkında

1930 yılında Polonya'nın Krakovi Kenti'nde doğan Slawomir Mrozek, ülkesinin dünyaca tanınmış öykü ve oyun yazarlanndan biridir. Mrożek, Polonya Halkın Cumhuriyetinde İşçi Partisi'ne girdi ve Polonya'da Stalinizm döneminde politik bir gazeteci olarak hayat buldu. 1950'lerin sonlarında yazmaya başladı. 1963'te Fransa'ya, ardından Meksika'ya göç etti. Fransa, İngiltere, İtalya, Yugoslavya ve diğer Avrupa ülkelerinde yolculuk yaptı. 1996 yılında Polonya'ya döndü ve Kraków'a yerleşti. İlk öykü oyunu "Tango" (1964) - bir aile destanı - halen en iyi bilinen eseri olan "Göçmenler" (Paris'teki iki Polonyalı göçmenin acı ve ironik bir portresi) ile birlikte ve devam etmekte Dünya [kim]? Direktör Andrzej Wajda, 1975 yılında Krakov Teatr Stary'de "Göçmenler" tiyatro yapımı yaptı. 2006 yılında Mrożek, "Baltazar" adlı otobiyografisini yayımladı.
Unvan:
Polonyalı Oyun yazarı, Yazar, Karikatürist
Doğum:
Polonya, 29 Haziran 1930
Ölüm:
Fransa, 15 Ağustos 2013

Okurlar

2 okur beğendi.
31 okur okudu.
21 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
İntihar, özgür insanın en yüce hakkı, özgürlüğün en son kanıtıdır.
Sayfa 84
...eşyaymış, ıvır zıvırmış, benim gözümde hiçbir önemi yoktur. Onlardan vazgeçebilirim. Ben tüketim sonrası bir topluma aitim. Oysa sen, hala yontma taş ve incik boncuk ticareti dönemindesin
Reklam
insan bir şeye doğru kaçmaz... bir şeyden kaçar
Hepimizin ortaklaşa bir amacı varsa, hepimiz aynı şeyi istiyorsak, kim bizim bir ortaklık; iyi, akıllı, bilge bir toplum kurmamızı engelleyebilir?
Sayfa 87
Hepimiz kendimizce bir OBLOMOV'UZ!
İşte bizde hep böyle olur; olaylar abartılır, güzelleştirilir, düşlere gerçek gözüyle bakılır. Insan, dileklerini dua ile gerçekleştirmeye çalışır... uyduruk bir şimdiki zaman, hastalıklı bir gelecek doğurur. Tarih intikam alır
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
88 syf.
·
Puan vermedi
2 hafta önce gittiğim tiyatronun eserin içine mi etmişler yoksa eser zaten kötü müydü diye okuduğum kitap. Tiyatronun ortasında Sezai Karakoç Kültür Merkezinde yaşadığımız başkasının yerine utanma duygusuna kapılacağımı düşünsem de korkulan olmadı. Kimse sıkıldığından dolayı akın akın kapıya yönelmedi. Onun yerine uyumayı tercih ettiler. Eee bu da sanata saygı sayılır bir yerde. 2 kişi var biri sen biri ben. O iki kişinin adı dahi yok x ve a diyor yazar. İyi güzel kitapla da ilgili. Adamlar sığıntı. Ama bu kadar sıkıcı yapmaya gerek var mıydı? Kitabı okuduktan sonra içindeki bazı bölümleri tiyatroda eksiltenlere "Allah razı olsun" diyorum.
Sığıntılar
SığıntılarSlawomir Mrozek · Can Yayınları · 199521 okunma