Eğer yeni bir hayata başlamak istiyorsanız seksen kilometreden daha öteye taşınmanız gerekir. Seksen kilometre eski hayatınızı unutup, eski halinizi bilen insanlarla karşılaşmaktan kaçınabileceğiniz bir mesafe değildir.
"...hiçbir şeyim olmadığını hissedişim kötüydü. Ama bu kez durum bundan farklıydı. Bu kez hiçbir şeyim olmadığını ve hiçbir zaman da olmayacağını hissetmiştim. Hiçbir zaman. Bunu bugün apaçık görmüştüm. Bir kez daha görmeye tahammül edemezdim."
"Eğer insan bir duyusunu yitirirse diğer duyusu güçlenir. Bunu daha önce duymadın mı?"
"Konuşmak duyu değildir seni salak."
" Evet öyledir. Görmek, dokunmak,konuşmak... Diğerleri neydi? Koklamak evet. Beş oldu mu?"
Kağıt kalem çıkarıp çizmeye başladım. Tüm günümü en ince ayrıntısına dek çizdim. Başımdan geçen her şeyi. Bu akıl sağlığımı korumak, içimde küçücük de olsa bir umudun devam etmesini sağlamam için neredeyse her gün yaptığım bir şeydi.