Thomas Bulfinch sözleri ve alıntılarını, Thomas Bulfinch kitap alıntılarını, Thomas Bulfinch en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dualar tutkuyla çağlarken
Pygmalion bağrına bastı taşı ,
Donuk parlak mermerden,
Duygunun ışığı parladı üstünde,
Ve ben de körpe bir imanla parlak Doğa'yı
Bir şairin kalbine doğru tuttum
Nefes ,sıcaklık ve canlı hareketler
Bir heykel biçimini alana dek.
Sonra sessiz biçimin anlam bulduğu,
Tüm o hevesli paylaşımım,
Genç cesaretimin öpücüğünü geri verdi
Ve anladı kalbimin hızlı sesini.
Sonra parlak yaratım yaşadı benim için,
Gümüş dere şarkılarla coşmuştu,
Ağaçlar, güller paylaşırdı aynı hissi ,
Ve sınırsız hayatımın yankısını.
Ne de tatlıydı, dinlemek akıp giden suyu
Daima yarı kapalı gözlerle bakmak
Yarı uyanık rüyaya dalmak
Düş kurmak ve düş kurmak ötedeki kehribar ışık gibi
Terk etmeyen tepedeki mürleri
Birbirilerinin fısıltılarını duymak;
Lotus yemek, günbegün,
Kumsalda kırılan dalgaları,
Ve narin damlaların izlemek eğilişini;
Kalplerimizi ve ruhumuzu bütünüyle
Bırakmak zarif melankolinin etkisine;
Yeniden ilham almak, üretmek ve yaşamak bellekte
Çocukluğumuzun o eski yüzleriyle,
Kümelenen ot yığınları üzerinde,
İki avuç beyaz toz, kapatılmış bronz bir vazo içine.
Prometheus toprağın birazını aldı, onu suyla yoğurdu ve tanrıların suretindeki insanı yarattı. Diğer bütün hayvanlar yüzünü yere dönmüş toprağa bakarken, o başını göğe kaldırabilirsin ve yıldızları seyredebilsin diye ona dik bir duruş verdi.
Anlayamadığı doğa olaylarını açıklama arzusu içindeki insanoğlunun birçok mit yarattığına da değinmek gerekir, ayrıca yer ve kişi isimlerine anlam yüklemek için duyulan benzer arzunun ürünü olan mitlerin sayısı da az değildir.