Toni Morrison sözleri ve alıntılarını, Toni Morrison kitap alıntılarını, Toni Morrison en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimin evi bu?
Kimin gecesi
Işıkları dışarıda bırakıyor böyle?
Söyle, bu ev kimin?
Benim değil.
Ben başka bir evin hayalini kurdum
Daha sevimli, ışıl ışıl.
Boyalı kayıkların geçtiği bir göle,
Bana açılan kollar kadar geniş tarlalara bakan.
Bu ev yabancı.
Gölgeleri yalancı.
Anlat o zaman, söyle,
Neden kilidi anahtarıma uyuyor?
Ona dik dik bakıyoruz, canımız ekmeğinden çekiyor ama gözlerindeki o kibri söküp çıkarmayı ve ekmeği çiğneyen ağzına bir kıvam katan, sahip olma hissinin verdiği o kendini beğenmişliği paramparça etmeyi daha çok canımız çekiyor.
Sonra Pecola aklıma daha önce hiç gelmemiş bir soru sordu. "Bu nasıl yapılıyor peki? Yani birinin seni sevmesini nasıl sağlıyorsun?" Ama Frieda uyuya kalmıştı. Ben de cevabı bilmiyordum.
Bir zamanlar yaşlı bir adam vardı. Bu adam nesnelere düşkündü, çünkü insanlara azıcık olsun temas etmek, hafif ama inatçı bir bulantı duymasına yol açardı. İnsanlardan hoşlanmamaya ne zaman başladığını hatırlamadığı gibi, bu hissi duymadan geçen bir gününü de anımsamıyordu. Başkalarının hissediyor gibi görünmediği bu tiksintiden küçükken çok çekmişti, ama sonra iyi bir eğitim alınca başka şeylerin yanında bir de kelime öğrendi: "Mizantrop". Nasıl tanımlandığını öğrenince hem rahatladı hem de cesaret kazandı; bir kötülüğün adını koymanın onu yok edebileceğine ya da en azından etkisiz hale getirebileceğine inandı.