Şimdi tılsım ve ardından iksir,
Eksil masumiyetinden
Ki en büyük günah var olmaktır.
Eksil,
Yok olana değin, eksil.
Zaten silueti gölge,
Sureti umacı,
Gardıropta beslediğim cin çocuk büyüdü.
" Tepkilerimi kontrol edebilsem de içimdeki çocuk yalnızlığını bir türlü yenemiyorum. Herkes oyun oynarken, iki elimi arkamda birleştirmiş, büyümeyi bekliyor gibiyim."
Kahramanımızın,tek başınalık serüveni olarak tasvir ettiği bu yanlızlık biçiminin,farklı evrenlerine tanıklık edeceğiz.
Hudut haydutları
Meydanında zihnimin.
Delinin akıllısıyım
Bu kısmen gerçek,bir yaz akşamında
Saç diplerimde boş kovanlar iç içe geçmiş
En önce cenk ederken sentetik peygamberler
Döndü nevrim
Ölüm yanlızca ölüler içinmiş
bunu öğrendim.
Kahramanımız içinde yaşadığı içsel savaşı tasvir etmiş bizlere.Derinlerinde deneyerek yanılarak belkide izleyerek keşfetmiş...
Demek mutluluk böyle bir şeymiş.
Pek ucuz ve çok pahalı aynı anda,
İki dudağının arasında,dilinin ucunda,
Dizginleniyor göğsündeki atlar,
Onu bir başkasına bulaştırdığında.
Bu deneme kitabını haftasonuma farklılık katması adına okumuştum benim için farklı bir bakış açısı oldu.Çok tarzım olmasa da bu kısacık satırlarda aralarına serpiştirilmiş şiirlerde değişik bir dünya keşfettim.Denem türü sevenler için farklı bir kitap olacaktır