Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
“Biz annemle hep biz olduk..”
Sayfa 134 - Can Yayınları
Ah bu keder! Bu bilmediğim iklim. Bütün mevsimler akıp gidiyor, o hep yanımda...
“Derin nefes al sevgilim,” dedi Melina. Son nefesini aldı Lefteri.
Daldılar derinlere derinlere. Denizkızı Melina sevdasına kavuştu. Denizin bittiği yerlere gittiler, Karya mezarlarına, yüksek manastırlara...
Prostia’ya sonbaharın geldiği sadece sessizlikten anlaşılır. Dağlar morarır. Zeytinlikler geceleri birbirini suskunluğa davet eder. Herkes birbirinden çekinir. Artık uzak konuşmalar zamanıdır. Köyün en büyük sesi, Bostanlık Koyu’ndaki kırmızı kiremitli ilkokuldan gelir. Teneffüslerde.
Küçük maceraperest çocuklar için karanlık kutsaldır. Lambalardan yayılan gaz kokusu sihirdir.
Her alanda vasatlık hâkim, hayat zarafetini yitirdi.
Uğur Yücel
Tedirginlikti Anya. Belki de bütün güzelliklerin in sanı kıpırtısız bırakıp kendi suyuna çekecek olması kadar ürpertici. Koca koyu bir denizin içine düşmek ve bir daha çıkamamak. Hep yüzeye yansıyan güneş ışığına doğru çıkmak isteyip çırpınmak. Nefessiz çırpınmak. Ölüm kabuslarından uyanır gibi koyu.
Sanki birileri kendine seslenmiş gibi durdu suda. Kıpırdamadan. Suyun bile kendi varlığını hissetmesini istemiyordu.
Bütün oruç ayını sükûnetle geçirdi. Bu gece belki yıllardır ilk kez Pera’ya çıkacaktı. Yine yalnız.
Bu kimsesizlikten korkar olmuştu Doktor. Kalem gibi sandalının içinde Çalamanyos Kumsalı’na giderken denizde ondan başka hiçbir canlı yoktu. Köye doğru dönüp baktı. Sandalın kıç omuzluğunda yaklaşık on metre arkasında kel kafalı, uzun bıyıklı fırtınada kaybolmuş eski gemici Aleko’ya benzer bir yüz gördü. Suya dalıp dalıp çıkıyordu Aleko. Götü yemedi Doktor’un. Hızla dümeni sancağa kırıp yol kesti.
Koyu renkli bir rüzgâr esiyordu sokağın üstünde.
Burnuna kırmızı tarçın esintisi geldi...
Amigo çok özlemişti Lefteri’yi... Uzun ve durgun cümleler kurdular dudaklarını uzata uzata...
Bazı ihtiyarlar ölümün ta kendisidir.