Buram buram Virginia Woolf...
Böyle diyerek başlamam en uygunuydu.
Kendisi "yaşam öyküsü" olarak adlandırmış bu eseri. Kim üç buçuk yüzyıl yaşar ki yaşam öyküsü olsun deriz biz de. Orlando üç buçuk yüzyıl var olsa da, 36 yaşındayken bitiyor kitap. Aslında bu kahramanı ölümsüzleştirmiş sanki Virginia. Orlando onun için biricik aşkı Vita
.
Yazar, hemcinslerine : Parakazanın , kendinizeaitayrıbiroda ve boşzamanyaratın . Veyazın , erkeklernederdiyedüşünmedenyazın ! diye sesleniyor.
Daha önce bu türden bir kitap okumamıştım. Zaten konu da bu türün neden yaygın olmaması ile alakalı. Yani neden
Sembollerle dolu bunaltıcı bir kitap. Aynı zamanda tam bir sanat eseri. Vivaldi’nin Dört Mevsimi’ni dinlemek gibi belki de. Sadece üç bölüm var ama burada.
İlki “Pencere”, giriş bölümü . Giriş dediysem öyle giriş gelişme sonuç gibi değil. Kitabın en uzun bölümü: 19 uzun/kısa (en kısası 3 satır) kısımdan oluşuyor. Ziyaretçileriyle beraber
Woolf diyince nedense açelya çiçeklerini hatırlarım hep.
Sevgili okur, Varolma anları ile karşınıza geçtim. Varolma anları Woolf'un büyük bir otobiyografik eseri. Virginia'nın en çok duygusallığını belirttiği kitabı diyebilirim sanırım. Çünkü bazı yerlerde oturup sadece bu hüzünle ağlamaya başladığımı hatırlıyorum. Woolf'ta
“Kadınlar insandır, erkekler insanoğlu.” gibi cinsiyetçi söylemlerle başlamayacağım elbette incelememe. Hele ki Woolf'un, eşit(siz)lik vurgusu yaptığı bu kitabı okuduktan sonra...
Kendine Ait Bir Oda, Virginia Woolf'tan okuduğum ilk eser. Bu kitapla başlamamın temel sebebi yazarı tanımaktı. Bir yazarı -diğer türlere kıyasla- düşünce türünde
Kadınların yazın dünyasındaki yerini, tarihini, gücünü gözler önüne seren bir eser olmuş. Eserin içindeki alıntılar kadar yazarın kaleme aldıkları da çok etkileyici. Çok akıcı olmamakla birlikte sakin bir kafayla okunduğu zaman çok değişik bakış açıları kazandıran bir kitap. Bu eserin yazıldığı dönemden günümüze kadar kadınlara hâlâ hak ettikleri değerin verilmiyor oluşunu görmek de işin trajedisi denebilir. Kadın yazarların bir eseri ortaya koymak için gösterdiği çabalar ve karşı karşıya kaldığı zorluklar bu kitapta çok iyi anlatılmış. Ellere sağlık
Konusu ‘’kadın ve kurmaca’’ olan Kendine Ait Bir Oda,Virginia Woolf'un 1929 yılında yayınamış olduğu kimilerince feminizmin başlamasına sebep olmuş bir kitap, kimilerincede güçlendirmiştir.
Bana sorarsanız, Kendine Ait Bir Oda, Woolf'u basit bir feminist manifestosu sıfatından çok daha ilerisine taşıdığı bir kitap.Tabi subjektif olarak
kadınlar ve kurmaca konusunu ele alırken ortaya koyduğu gerçeklerle bünyemi sarstı bu kitap. kadınların dünya kurulalı beri karşılaştığı zorlukları sadece kurmaca ve edebiyat açısından değil, çok daha geniş bir yelpazede ve derinlikli olarak düşünmeye sevk ediyor ve gerçekten bir kadının edebi bir eser ortaya koyabilmesi için paranın, entelektüel özgürlüğün ve 'kendine ait bir oda'nın önemini açıkça ortaya koyuyor.
Deniz Feneri, bir iki yıl önce Woolf'un elime aldığım ilk kitabıydı.O sıra kitaba pek odaklanamayıp bıraktım.Küçük bir araştırma sonrası yazarın tarzını anlamak için şu sıralamaya göre okudum: Kendine Ait Bir Oda,Dışa Yolculuk,Mrs.Dalloway,Deniz Feneri. Böylece yazara daha iyi ısındım.
Bütün kitaplarını çok sevdim.Ama özellikle Deniz
“Düşünceler binlerce kez kırılır ama sadece bir defa küre halinde bütünleşirler.”
Tek kişilik bir tiyatro oyunu düşünün. Oyunun yazarı, seyirciye hikayenin gidişatını anlatmak için normalden fazla bir çaba göstermek zorunda - bu tartışmaya açık bir mesele olabilir belki - ama eğer seyirci birden fazla karakter ve farklı tiyatro dekorları
