Mağdur millet de sağlam pabuç değildi. O da sürekli devletten çalardı. İki hırsız çetesi sürekli boğuşurdu. Muhasebeci Hüsamettin Bey, ne Musa'ya yaranabilmiş ti, ne İsa'ya. İki çete arasında sıkışıp kalmıştı. Demir Bey, yüksek vergi vermek, ilk ona, ilk yüze girmekten sınırsız hoşnutluk duyardı. Ama maliye de çıldırtırdı insanı. Tam otuz yıl, hiç çalmadı. Değil bir kuruş, işinin gerektirdiği zamandan da çalmamıştı. Fabrikaya herkesten önce gelir, herkesten sonra çıkardı. Mesaiden çalmazdı.