Hakkında
Yücel Balku 1969’da Iğdır’da doğdu. Bursa Uludağ Üniversitesi İİBF Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden mezun oldu. 1988’de Bursa’ya yerleşti. Bilgi iletişim sistemleri alanında çalıştı. 1992’de arkadaşlarıyla birlikte Prometheus adlı dergiyi çıkardı. Hayalet Gemi dergisine Balku imzasıyla öyküler yazdı. Yücel Balku öykü atölyesini oluşturdu. 2000 İnkılâp Kitabevi Öykü Ödülü’nü kazanan kitabı, aynı yayınevinden Sükût Ayyuka Çıkar adıyla 2001’de çıktı. Yücel Balku, 15 Aralık 2003’te genç yaşta aramızdan ayrıldı. 2004 Şubatı’nda Goncanın Üçüncü Günü adlı ikinci öykü kitabı, 2005’te “Bitmemiş Külliyat: Yücel Balku” altbaşlığıyla Tayfanın Seyir Defteri yayımlandı.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Iğdır, Türkiye, 10 Ocak 1969
Ölüm:
15 Aralık 2003
Okurlar
15 okur beğendi.
89 okur okudu.
6 okur okuyor.
90 okur okuyacak.
6 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Koza Han... -kapak fotoğrafım-
Sıkça yaptığım gibi bir kahve içmek için Koza Han'a gittim. Han tenhaydı, yaşlı bir erkeğin durmuş oturmuş çehresi gibi, hem sessiz hem uğultuluydu. Ortadaki havuzlu, küçük mescidin merdivenlerine oturmuş mırıl mırıl söyleşen iki kişi ve diğer bir köşede bir yandan kahvesini yudumlarken öte yandan nargilesini fokurdatan siyah paltolu bir kişi daha ve güvercinler, güvercinlerin muhabbetle gurultuları.
Sayfa 38Kitabı okudu
Ben yaşıyorum...
Yüreğimse hâlâ, bir ısırgan kümesinin tam ortasında atmaya devam ediyor. Ben yaşıyorum.
Sayfa 133 - GölKitabı okudu
Herkes susuyor Çerbetan...Kendi kendilerinin yargıcı ve celladı mı oluyorlar susmakla?
Sayfa 138
Seni durgun bir suyun
Çürümüş elleriyle okşuyorum ; anıları gizlemeye mecalim yok; Dağlarda kaldı
Zinde ipek derelerin genç akışları
Son taşsın içimde ; suyun nöbeti sende.
İsmimi vermekle isimsiz bir ozan gibi görülmekten kurtulduğumu sanmıyorum; çünkü belki de görüntüm haklıdır, şiir sadece kâğıt üzerine yazılmaz.
Sayfa 83 - M.K.C.Kitabı okudu
İletiler
Koza Han ... Sükûnet... Kendini Dinle -kendimi-Yücel Balku Abi'nin sıkça yaptığı gibi... Rahmetle...
Koza Han... -kapak fotoğrafım-
Zühre Örnek
@zuhreornek
·15 Ekim 2023 17:58
Sıkça yaptığım gibi bir kahve içmek için Koza Han'a gittim. Han tenhaydı, yaşlı bir erkeğin durmuş oturmuş çehresi gibi, hem sessiz hem uğultuluydu. Ortadaki havuzlu, küçük mescidin merdivenlerine oturmuş mırıl mırıl söyleşen iki kişi ve diğer bir köşede bir yandan kahvesini yudumlarken öte yandan nargilesini fokurdatan siyah paltolu bir kişi daha ve güvercinler, güvercinlerin muhabbetle gurultuları.
Sayfa 38Kitabı okudu
Sükut Ayyuka Çıkar
Şairin dediği gibi güneşli günler göreceğiz, inanıyoruz. Sık sık işitiyoruz bu sözleri belki, çoğumuza gerçek değilmiş gibi geliyor. İnsan, umut ederek yaşar sevgili okur. Öyle olmasa nasıl aydınlanırdı geçmişteki karanlıklar? Var olun.
Yücel Balku
Yorumlar ve İncelemeler
“Sükut Ayyuka Çıkar” ile tanışmıştım onun esrarlı kalemiyle, muhayyile gücüne hayran kalmış tılsımlı cümleleriyle mest olmuştum.
Aradan geçen onca yıldan sonra vuslat bu zamanaymış. “Hayata bu kadar erken yummasaydı gözlerini,” dediklerimden…
Bugün, yaşam ile ölümün, hayal ile gerçeğin birbirine karıştığı sekiz öyküyle selamlıyorum sizi.
Ama ne öyküler!
Binlerce yıldır anlatılagelen kültür yansılarını muazzam bir tasavvur ile kurguladığı öykülerinde adeta yepyeni bir evren oluşturmuş.
İnsana ve insana dair ne varsa öykülere yedirilmiş, haliyle her bir öykü farklı duygulara sürüklüyor bizi.
İstisnasız her öyküde bir “gizem” var.
Her öyküde “Hansel’in bıraktığı ekmek kırıntıları” gibi bu gizemin izini sürüyoruz.
Bazen bir düşle, bazen haritalarla, bazen içinde hikâyemizin yazılı olduğu bir cevşenle, bazen uzaklardan gelen bir iğdenin kokusu ve bazen de kıvrılarak önümüzden geçen bir yılanın bıraktığı izle yolumuzu buluyoruz.
Zaman kavramından azade öykülerde adeta #jung ‘un “kolektif bilinçaltını oluşturan öğeleri” Persona (Maske), Gölge, Anima -Animus ve Kendilik #dörtarketip ‘ini tılsımlı cümlelerle okuyoruz.
Gönül rahatlığıyla okuma listelerinize ekleyebileceğiniz bu eserde her okumada başka bir lezzet bulacağınızı taahhüt ederim.
Goncanın Üçüncü Günü
