Yunus Emre Gökce

Emre Gökçe ile tanışıklığım yollar öncesine dayanır. Bize her yeni kitap çıkarttığında edinir ve okurum. Bu kez biraz geç kaldım galiba. Okuması keyifli bir eser olmuş. Tavsiye edilir.

"geldiği gibi
geçer de elbet
bugün adı şiir olan
yarın dilde bir harf etmez"

Rastgele alıp, şans verdiğim kitaplardan birisi. Ve beğenmedim.

Kelimeler üzerinde durulmamış, anlamlar yalın... İki yüz sayfalık kitapta birkaç yer dışında herhangi bir duygu yoğunluğu hissetmedim.

Lise birinci ya da ikinci sınıfta bu kitabı okusam belki daha yüksek puan verirdim ancak bu kitabın içindeki sözlerden çok daha iyi şiirler, sözler vs. Okudum.

Yazarın üslubu o kadar basit ki, liseli bir gencin aşk acısını okuduğumu düşündürttü.

Açıkçası alıp okumanızı çok tavsiye etmem. Bir yerde elinize geçerse, şöyle bir alıp karıştırın. Okumasanız da bir sey kaybetmezsiniz.

Okumak isteyene bir solukta okunabilecek bir kitap. Özlü sözler seklinde bazen bir satir bazen dörtlük ve kimi yerlerde de nesirle yazılmış yalnızlık,ayrılık ve sitem temalı güzel bir eser.

Çok da bir inceleme yapabileceğim bir kitap değil aslında. Yazarın sözlerinin, hislerinin yazıldığı bir kitap olmuş. Pek şiir diyemiyorum maalesef.

Bu kitabı lisede okusaydım sevebilirdim diye düşündüm ama insan çok iyi yazarların sözlerini, şiirlerini ve denemelerini okuyunca eskisi gibi etkilenmiyor her şeyden.

Çok sıradan bir söz kitabı. Çok daha iyi kitaplar varken bunu almayı önerir miyim? Pek sanmıyorum.

Mükemmel kelime oyunu yapıp, kelimeleri hem aklınızda hem de yüreğinizde bir sağa bir sola koşturuyor. Emre gökçe daha fazla değeri hakeden bir şair benim gözümde. Olmayan aşkın acısını bile çekebilirsiniz onu okuduğunuzda, tabi anlayabilidiğiniz kadar:)

Kimsenin şiir kitabı almayıp da bolca şiir paylaştığı zamanlardan geçerken, popüler şiir adı altında sosyal medyada bir furya başlarken, amatör bir yazar olarak merak ettiğim Emre Gökçe kitabını alıp okudum..
Çoğunlukla kelime oyunlarının varlığı, şiirde esas olan duyguyu öldürüyor..
Zamane insanı da zaten sanırım bunu istiyor..
Yine de başarısız demek, acımasızlık olur.

kapakta ki iki satır için alacağım bir kitap...
Umarım dışı gibi ici de ruhuma dokunabilir
Ist e o zaman en kıymetli kitaplarım arasında yer edinmeyi başarır

Bu nasıl yaşanmışlık izleri pirim. İçlerde bir yerlerde, kabuk bağlamış yada hala kanayan, eski yahut yeni her aşka her aşığa uğrayan sözler.
Kalemine sağlık Emre

Ve senin bu Eylül günü,
Güz kurusudur diye
Kırmaktan çekinmediğin her bir dalım,
Baharda bana çiçek açacaktı.
Ben seni artık nasıl affedeyim..( sf : 72)


Her sayfada inanılmaz bir duygu yoğunluğu vardı. Yazar, duygu ve düşüncelerini kalemiyle çok güzel ifade etmiş. Kendinizden bir şeyleri mutlaka bulacağınız bir kitap.Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim.

Nazım Hikmet ve Ümit Yaşar Oğuzcan'dan sonra kelimelere bu kadar dokunan bir yazara denk gelmemiştim. Çok uzun yıllara dayanıyor Emre Gökçe ile tanışmam. Yıllardır elime alıp defalarca okumuşumdur her kitabını. Herkesin kendinden parça bulabileceği, insanın ciğerini delen bir anlatım.