Şair Müslim Çelik, 1952’de Erzincan’da doğdu. İlkokulu köyünde bitirdikten sonra, öğrenimini tamamlayabilmek için değişik işlerde çalıştı. Harita teknik memuru olarak çalışırken ilk şiiri 1972’de Bingöl’de yayımlandı. Bursa Eğitim Enstitüsü’nün ardından Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Liselerde edebiyat öğretmenliği yaptı. Şiirleri Yazko Edebiyat, Türk Dili, Hürriyet Gösteri, Adam Sanat, Varlık gibi dergilerde yer aldı. İlk şiir kitabı Peryavşan ile 1989 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü’ne, Necatigül ile 2008 Cemal Süreya Şiir Ödülü’ne değer görüldü. Şiirlerini İhbarlı Gül (1990), Erzincan’da Yağmurun Şarkısı (1993), Hayriye Yitik Ülke (1995) ve Göğü Kokla Açılırsın (1997) adlı kitaplarda yayımladı. İlk basımı 2004’te yapılan çocuk şiirleri kitabı Küçücek, Günışığı Kitaplığı tarafından 2012’de yeniden okurla buluşturuldu. Lirkuşu (2000), Bülbülün Ölümü (2006) ve İpek Mendil İçindeki Sevgili (2010) adlı kitapları da bulunan şair, Türkiye Yazarlar Sendikası Genel Sekreteri ve İstanbul’da yaşıyor.
Acı, kenarı hep böyle mi olur,
bir ömrün yarım bırakılmış noktasında?
annemin uzun kirpikleri lacivert gözleri bunlar
göçürüyor usumdaki dumanı oysa
tiril tiril kıpırtıyı eskil günlere
Yendim derken öykümü
Yakalandım iç sızısına
TABUTLUK'ta
Bir kişinin güçlükle sığabileceği,
yalnız ayakta durulabilen
daracık, dört duvar arası,
fareler altta, akrep yanda.
500 mumluk lamba tepenizde
Hiç sönmeden 24 saat yandığı
Gözleri yakan, buruşturan beyni
amansız bir aydınlık sunusu,
İnsanın çömelmek, ayaklarını uzatabilmek için
Ah, nasıl da özlem duyduğu
küçücük işkence odası
ey gece, uyumak için kucakla beni
kollarında çocukluğu yaşamak yeniden
orama bağlanan elektrikle
uçurumun kenarında ülke
çoktantır unuttum bir salıncağı
ee eee e! getiriyor usuma
düşlerimin ufuklarında sabah yıldızı
umutsuzluktan umut doğuruyor insan