dönüp dönüp okuduğum cümlelerin, satırların neticesinde altını çizdiğim onca cümlenin içinde beni etkileyen bir cümle aradım aradım lâkin bulamadım çünkü altına çizgi çekip kenarına yazdığım her م harfinin bulunduğu paragrafların, kalb denen et parçasının derinliklerine nüfuz eden en çok da her ân feryâd ile 'ben buradayım' diyen hâkikati gösteriverdi şu âciz, zavallı, dünya kokan fâniye.. tam bir tevhîd nuru ve mârifetullah deryası olan şu 100 sahifelik kitab üç gündür aklım ile kalbimi bir yerlere alıp götürüverir.. hemi geri getirmese bâri...
dili sâde, yalın ammâ pek derin mânâlar mevcuddur. âmel edilmez ise mânâlar havada kalır, ne ehemmiyeti olur ki o vâkit..
tavsiye ederim etmesine ammâ eğer okuduğunuzu Allah için okuyup âmel etmeye niyet edecek iseniz okuyun, zirâ nefse bazı cümleler zor gelebilir, bunu hemi okur iken geçen imtihânlarınızda, hemi de gelecek imtihânlarınızda farkediverirsiniz..
haa olur da okuyacak birileri olur ise, okuduğunuz her paragrafdan sonra gönül gözünüzü dünyaya kapatıp, hâkikate açmanızı ve yazılanlarıda hakikât penceresinden idrâk etmenizi tavsiye ederim neticede böylesi daha fâideli olacaktır, biiznillâh...
