Allah; kadim, baki, ezeli, ebedi, her cihette kemalde bulunan, maddeden, mekandan, kayıt ve imkandan ve bütün noksanlardan münezzeh ve mücerret olan bir varlıktır.
....ruh zamanla kayıtlı olmadığından insanın hisleri ruh derecesine çıktığı vakit, içinde bulunduğu hazır zaman genişlemekte, başkalarına nispeten geçmiş ve gelecek olan vakitler ona göre hazır hükmüne geçmektedir.
Bir kısım insan önce muhabbetini Allah’a verir, onun muhabbeti dolasıyla Allah’ın sevdiği her şeyi sever. Yaratılmışlara taksim ettiği bu muhabbeti Allah’a olan sevgisini azaltmak yerine çoğaltır. İkinci kısım ise önce sebebleri sever ve bunu Allah’ı sevmeye vesile yapar.