Hakkında
Abdülkerim Suruş
1945 yılında, Tahran'da doğdu. İran'da Eczacılık okudu. Daha sonra, Londra'da Analitik Kimya konulu yüksek lisans eğitimini tamamladı. Bundan sonra, bütün yaşamını tarih ve bilim felsefesi çalışmalarına adadı. Devrim'den sonra İran'a döndü. Ayetullah Humeyni tarafından üniversitelerin müfredatlarını elden geçirmek üzere oluşturulan, Kültürel Devrim Enstitüsü'ne atandı. Rejimle olan ilişkisi, mollaların eğitimin her alanına hükmetme kararlılığından dolayı açıldı. 1983 yılında, İmam Humeyni'ye istifasını sundu. İstifasını sunduktan sonra, rejime karşı eleştirileri sürekli olarak sertleşti. 1990'lı yıllarda '' Kiyan'' adlı aylık dergiyi çıkarttı. Suruş; dinî çoğulculuk, hermenötik, hoşgörü, molla rejimi ve ruhbanlık gibi konularda makalelerini yayımladı. 1998 yılında dergi kapatıldığı için, Suruş işini kaybetti. 2000 yılından sonra, İran dışında dersler vermeye başladı. Suruş; Harvard, Yale ve Princeton gibi Amerikan üniversitelerinin yanı sıra Almanya'da Wissenschaftkolleg'de ve Hollanda'da Amsterdam Üniversitesi'nde görev yaptı. Suruş; din ve dinin bilgisinin iki ayrı şey olduğunu, dinin kutsallığına karşın din bilgisinin insani ve eksik olduğunu yazılarında vurguladı. Yazar; akademisyenliğinin yanı sıra Mevlana Celaleddin-i Rumî'ye olan hayranlığıyla da tanınmakta.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Tahran, İran, 1945
Okurlar
16 okur beğendi.
81 okur okudu.
1 okur okuyor.
70 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Kim Savaşım Verebilir
9/10
İlerici Gericilik
10/10
Evrenin Yatışmaz Yapısı
10/10
Dini Düşüncenin Yeniden Kurulm...
10/10
İlim ve Felsefeye Giriş
7.3/10
Aydınlık ve Dindarlık
9/10
Nebevi Rüyaların Ravisi Hz. Mu...
7.5/10
Modern Durum ve Dini Bilginin ...
8/10
Peygamberler Aydınların Önderl...
0/10
Biz Hangi Dünyada Yaşıyoruz
8.6/10
Maximum Din & Minimum Din
0/10
Nebevi Rüyaların Ravisi Hz. Mu...
0/10
Sözler ve Alıntılar
Bizim ülkede bu ters işliyor
Bir şey hakkında cahil kalmak kişide o şeye karşı saygı ve korku duygusu doğurur.
Dünya-görüşü, davranış şeklini ve ideolojik alanı sınırlar. İdeolojiyi doğurmaz ama onu sınırlar. Başka bir söyleyişle, eğer belirli bir dünya-görüşünüz varsa artık canınızın istediği her ideolojiyi benimseyemezsiniz. Dünya-görüşü size dolaysız bir şekilde bir ideoloji vermez ama size hangi ideolojileri seçemeyeceğinizi söyleyebilir. Etkisi olumlu yönde değil, olumsuz yöndedir. Doğurmaz, ama yönlendirir. Olumlu ve kabul edilebilir ideolojileri gösterir ve kabul edilemez olanları dışarda tutar.
Ya savaşım vermek mümkün değildir, veya eğer savaşım sözkonusuysa ve bir görevse (farize) , bir güvencenin olması ve kimsenin gönlünde çekilen sıkıntıların boşa gideceğine dair herhangi bir korkunun bulunmaması gerekmektedir. Bu ise sadece yıkılması mümkün olmayan ve kendisine tevekkül edilince sıkıntıların pahasını ödeyen, kendisine dayanılınca ve kendisi için savaşım verilince her zaman için sonuca ulaşılmasına imkan sağlayan birine tevekkül etmekle mümkün olabilir.
Denilmiştir ki, «Savaşım vermek gerekir; çünkü savaşım, dünyamızı oluşturan yapının bir parçasıdır."
Bu sözle anlatılmak istenen şudur: «Diyalektiksel mantığa göre dünyanın her bir yanında zıtlar birbirine karşı amansız ve bitimsiz bir savaşım vermektedirler. Dünya, sonu gelmez bir savaş sahnesidir. Eğer her zerrenin kalbini yarıp bakacak olursak içinde iki savaşçıyla karşılaşırız."
Peygamberlerin şirke karşı verdikleri savaşımı eskimiş sanmayasınız! Yüce Allah'ın yerine başka ilahların kimi kişiler için «gerekir• ve gerekmezler üretmesi, «iyi• ve «kötü» için deger- ölçüleri vermesi vs hayat için yol ve yöntem belirlemesi zamanımızın on büyük şirkidir.Bu, küçük bir şirk değildir. Taş veya tahtadan bir put edinip bu putun yüceltilmesinin ve ona ibadet edilmesinin tek mümkün ve mevcut şirk olduğunu sanmayınız. Daha gizli, daha ince ve daha yaygın şirk; bilim, tarih, sınıf, ırk, insan ve benzeri isimlere sahip putlar edinilmesi; kendilerine ibadet edilmesi ve bunların "gerekir ve gerekmezin", «iyi» ve "kötünün" yaratıcısı sayılmasıdır.
İletiler
insanların tabiatına ve fıtratına müdahale etmek suretiyle uygulanan gizli şiddet, kafasına vurularak uygulanan fiili şiddetten daha tehlikelidir.
Abdülkerim Sürûş
Yorumlar ve İncelemeler
