Benim için, artık her şey sıkıcıydı. Artık her şey keder gözüküyordu gözlerime. Artık kimseyle konuşmak istemiyordum. Bir köşeye çekilip yalnız kalmak istiyordum. Mescide gidip namaz kılmak, Allah’a dönmek, O’nunla konuşmak, O’na içimi dökmek istiyordum. Ve her zaman, daima bana teselli verebilecek sadece O’ydu.