Zihni sisler içindeydi, ne duygularını ne düşüncelerini açıkça göremiyor, isteklerini açıkça saptayamıyor, sislerin arkasına saklanan kendi varlığına ulaşamıyordu.
Tanrı bir anlığına yeryüzüne eğilip usulca üfleyerek hafızamızı silseydi ve biz yaşanmış her şeyi unutarak, iki yabancı gibi yeniden karşılaşsaydık ne olurdu?