Annesinde bulduğu şefkatin ardına sığınan,babadan,sevgisinden aile kavramı nedir bilmemekten yoksun yavrular.Ah ne içim acıdı,ruhumu teslim ediyorum sandım satırlarda kaybolurken.Sayfaları her çevirdiğimde Sidar oldum,Meva oldum mirza oldum kayboldum.Gelecek vadeden çocukları yoksun bıraktığımız,sevgi yerine acı işlediğimiz kalpleri ne çok kırılıyor dünyanın her yerinde.Oysa ki umut vadettiklerini göz önüne alamıyoruz.Onlara ne aşılarsak, ne öğretirsek nasıl işlersek öyle bir birey olacağını kör olmuş gözlerimiz görmüyor ne yazık…Sidar,meva para uğruna satılan abisi evlat acısıyla,yoksullukla kocasından gördüğü eziyetle yitip giden koca yürekli bir anne.Erkeklerin hüküm sürdüğü bir medeniyette kadınların hiç bir söz hakkı olmaması olarak ön görülen zihniyet.Yıkılmıyor,bitmiyor malesef.Dram yüklü bu romanda bir ailenin ,aslında bir medeniyetin cahillikle nelere yol açtığını ,aslında çektirilen acıların misliyle geri döndüğüne şayit oluyoruz.Masumların kalplerindeki derin yaralar okurken bizleride hüzünlendiriyor.Aslında bu tarz kitapları bünyem kaldırmıyor etkisini uzun süre atamıyorum üzerimden.Yinede unuttuğumuz insanlığın gözümüze sokulması ,farkına varmamız da iyi gelmiyor desem yalan olur.Kör olmuş kalplerimizin aydınlığa kavuşması dileğiyle…
Yalın,hayatın içinden kendine has üslubuyla kaleme alınmış bu duygu yüklü kitabı okuyun diyorum okuyun ki insanlığımıza ışık olsun yüreğimiz bir nebze aydınlansın.