Bebeğin ölümden endişe duyma kapasitesi yoktur. Ancak buna rağmen yaşamda kalmak için tüm gücüyle çabalar,bütün hücreleriyle yaşama tutunmaya çalışır , zira o şekilde var edilmiştir.
Amaçladığımız şeyler doğrultusunda olmasını mümkün kıldığımız veya çabalarımız sonucunda bir baltaya sap olmaya çalışırken, hayatın bizi sap gibi ortada bırakmasını hedeflediği bir yaşantının içindeyiz. Amaçlarımız hayal olup kaldığında yaşadığımız hayatta; ulaşılamayan amacın düş kırıklığı oluyor. Oysa elimizdekinin değerini bilerek değer kattığımız tüm olgular, bu uğurda kaydedilmiş her şeyin bizim için vazgeçilmez olmasına olanak sağlıyor. Bu yüzdendir ki hayatın amacı; yaşadığımız anın kıymetini arttıracak uğraşlar ile kendi değerimizi içimizde bulmaya çalışmaktır.