En eski edebiyattan en yenisine kadar, her dilde, şiirin konusu zevce değil, sevilendir (maşuka), hayaller ve benzetmeler, hep sevgilinin süzgün gözleri ve karanlık kirpikleri etrafında pervaneler gibi uçuşur.
Kahramanı zevce ve konusu evlenme olan hikâyeden daha tatsız ne olabilir?
.