Aklımız karıştı metale makine dediler. o
günler kısaldı yollar kısaldı toslayıp durduk birbirimize ve aşındı her yanımız. insan maharetine esir oldu ve dünyayı küçültüp öfkemizi büyüttükçe büyüttük. sığmayınca öfkemiz mekana,makine yetişti imdadımıza.bombayı bulduk sonra genişletsin diye mekan, insanı insana suç aramaksızın öldürttük. düşünmek gereksiz,vicdan ihtiyaç dışı mazeret bulmak öyle kolay ki..