Ahmet Ümit Gönderileri
Ahmet Ümit kitaplarını, Ahmet Ümit sözleri ve alıntılarını, Ahmet Ümit yazarlarını, Ahmet Ümit yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"O kadar önemli olduğunu düşünmüyorum. Bir tez hazırlamam gerekiyordu, ben de yazdım işte.” Konuyu değiştirmek istedim.
"Sahi nereden arıyorsun? Chicago'dan mı?"
"Ne Chicago'su ayol, Şişli'deyim Şişli'de!" İşte şimdi şaşırmıştım.
"İstanbul'a mı geldiniz? Ne zaman?"
"Önce düzelteyim tatlım, İstanbul'a gelmedik, geldim. Yani tek başıma..."
“Şu huyun hiç değişmemiş" dedi ciddileşerek. "Kendine haksızlık etmeyi hâlâ bırakmamışsın. Fatih’in 'Kardeş Katli Fermanı' hakkında yazdığın tezi okudum. Bence kusursuz bir çalışma..."
Ne yalan söyleyeyim hoşuma gitti sözleri, yine de lakırdının nereye varacağını bilemediğimden alttan aldım...
Vefasız sevgilime ait kadar görüntü, ses, koku, kader anı varsa, hepsini hafızamdan silmek ister, onu tanıdığım güne, üniversitede ilk karşılaştığımız o dersliğe, beni tarih okumaya yönelten lisedeki öğretmenime belalar okurdum.
Kadınlar öyledir işte, birinden hoşlanmaya başladılar mı hemen dünyanın en sevimli insanı gibi sunarlar onu size. Kuşkusuz önce böyle olduğuna kendilerini inandırırlar.
Bazen onu düşünürken kinden, öfkeden, hiddetten kaskatı kesilirdim. Hep masamın üzerinde duran, sapına Fatih Sultan Mehmed'in tuğrası işlenmiş şu gümüşten mektup açacağını, onun incecik bedenine defalarca saplarken bulurdum kendimi...
Aşk hayati ; cinayet ölümü sıradanlıktan kurtarır!
“ Yüreğinizin tüm dünyayı içine alacak kadar büyüdüğünü ve aynı anda bir toz zerresi kadar küçüldüğünü hissettiniz mi hiç?”
Evet, hayat devam etmişti, sevgililerim olmuştu, hatta biriyle neredeyse evlenme aşamasına kadar gelmiştim ama bunların hepsi suretti. Aslında, Nüzhet'in beni bırakıp gittiği günde, gittiği yerde, gittiği anda kalakalmıştım. Mutsuz, umutsuz, hınç dolu... Evet, hınç dolu; saklayacak değilim, ona duyduğum tutkuyu, sevgiden çok nefretle beslemiştim yirmi bir yıldır.
Bendenize gelince, kurulması unutulmuş, antika bir saat gibi olduğum yerde kalmıştım. Evet, akademik kariyerime devam etmiştim; tezler hazırlamış, yayınlar çıkarmış, kitaplar yazmıştım. Evet, ben de çok önemli olmasa da birkaçı yabancı üniversiteden davet almıştım, akademik kariyerimi ilerletmiş, sonunda profesör olmuştum.
Öldü diye bir insanın yaptığı kötülükler ortadan kalkmaz.
...edebiyat, evet belki de onları sevda değil, sanat bir araya getirmişti...
...cinayet silahı kimin elinde olursa olsun, kurbanı öldüren aslında kendi tutkusudur...