Hakkında
Babası askeri doktordu. Çocukluğu ve ilk gençliği Saratov'da geçti. 16 yaşında gönüllü olarak Kızıl Ordu'ya girdi ve iç savaşa katıldı. Doğu cephesinde çarpıştı ve yaralandı. Şans eseri birliğin gazetesinin redaktörünün dikkatini çekti ve kendisinden birkaç röportaj yapması istendi. Yazın hayatı böylece başlamış oldu.
İlk çalışmaları Komsomolskaya Pravda'da ve İzvestiya'da göründü. 1931'den itibaren Maksim Gorki'nin idaresi altında Fabrikaların ve Atölyelerin Tarihinin (Rusça: История фабрик и заводов) yazıişlerinde çalışmaya başladı. İlk öyküsü Kurako 1934'te yayınlandı.
2. Dünya Savaşı sırasında Almanya'nın Sovyetler Birliği'ne saldırmasıyla birlikte Bek askeri muhabir olarak savaşa katıldı. Viyazma'daki çarpışmalarda bulundu. Kızıl Ordu ile birlikte Berlin'e kadar gitti.
En ünlü yapıtı olan Moskova Önlerinde - Volokolamsk Şosesi Savaşlarını 1943-1944 yılları arasında yazdı. Bu kitabın devamı niteliğindeki Birkaç Gün ve General Panfilov'un Yedekleri kitapları 1960 yılında yayınlandı.
Savaştan sonra Mançurya, Harbin ve Port-Arthur'da bulundu. Ve buradaki izlenimlerini kaleme aldı. Ama yapıtlarındaki temel kişiler hep emeğin insanları oldu. Rus metal işçileri ile ilgili denemeler, kısa ve uzun öyküler yazdı. Bunların bir örneği N. Loyko ile birlikte yazdıkları Genç İnsanlardır.
Son kitabı Yüzyılımızda. Roman notları ölümünden sonra basıldı.
Aleksandr Bek'in dilimize çevrilen tek yapıtı Moskova Önlerinde'dir. Kitap tümgeneral İvan Panfilov ve teğmen Momışuly'nın komutanlığındaki piyade taburunun savaş hikayelerini anlatmaktadır. Kitabın Naime Yılmaer tarafından Moskova Önlerinde - Volokolamsk Savaşları adıyla yapılan çevirisi Kastaş Yayınları tarafından 1985'te; Celal Öner tarafından Moskova Önlerinde - Volokolamsk Şosesi Savaşları adıyla yapılan çevirisi Oda Yayınları tarafından 1999'da yayınlanmıştır.
Her iki çevirinin internet kitap satış sitelerindeki tanıtımlarda yazarın Aleksandr Alfredoviç olan adı yanlış bir şekilde Aleksandr Aleksandroviç olarak yazılmıştır.
Unvan:
Sovyet gazeteci ve yazar
Doğum:
Saratov, Rusya, 3 Ocak 1903
Ölüm:
Moskova, Rusya, 2 Kasım 1972
Okurlar
9 okur beğendi.
197 okur okudu.
6 okur okuyor.
158 okur okuyacak.
5 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Bozjanov'un sözlerini ansıyordum : «Cephede gülmek, en ciddi şeydir.» Savaş alanının ön cephelerinde gülme başlayınca korku kaçar.
(Birinci Cilt)
Sayfa 106 - May Yayınları
O halde neden siz ve diğer yazar arkadaşlarınız, savaşan kişilerin sizin gibi değil de doğaüstü insanlar olduğunu sanıyorsunuz? Neden sizlerde olan insani duygulardan askerlerin yoksun olduğunu düşünüyorsunuz? Sizce o nedir; ilkel bir soy mu yoksa tam aksi üstün bir yaratık mı?
Sayfa 21Kitabı okudu
Bir başka Kazah atasözünü hatırlıyorum: «Başkasına sultan olacağına kendi soyuna tutsak ol» Sovyet Ülkesi benim için öz vatan, onun heryerinde ben mutluluk, eşitlik ve özgürlük duyuyordum.
İKİNCİ CİLT
Sayfa 77 - May Yayınları
Savaşanlar kalem ve harita değil, insanlardır.
Sayfa 117Kitabı okudu
Dışarda iri damlalarla yağmur yağıyordu. Gökyüzü yere doğru sarkmış ve kararmıştı. Ormanın kıyısında. silahlar çatırdıyor, hafif bir yanık kokusu duyuluyordu. Çevrede herşey grimsi bir kundağa bürünmüştü.
BİRİNCİ CİLDİN SONU --
Sayfa 304 - May Yayınları
İletiler
Aralık 2020:))
Niyette ne var ...
Yeraltı edebiyatı etkinlik var ..
Anais Nin (kimseler duymasın )etkinlik var :))
Konstantin Simonov temizliği var :))
Hasan İzzettin Dinamo (ihmal edilenler) var :))
Ikinci dünya savaşı devam 👍
Birinci dünya savaşı göz atımlar var ... var da var ışte :))) bonuslu süprizli gelsin ...
✔
1) 
Albatrosun Çocukları / Anais Nin ( etkinlik )
2) 
2. Dünya Savaşı (1939-1945) / 
Osman Öndeş
Yorumlar ve İncelemeler
“Cephede en ciddi iş gülmektir”
İkinci Dünya Savaşı’nda Nazi ordularinın Moskova önlerine dayanmasını ve Sovyet halklarının büyük direnişini anlatan, bir zamanların ‘68 Kuşağı’nın başucu kitaplarından biri olan Alexandr Aleksandrovic BEK romanı.
General Panfilov ve Üsteğmen Momişuli karakterleri üzerinden, ünlü yıldırım savaşı taktiğinin "Hatt-ı müdafa yoktur, sath-ı müdafa vardır, o satıh bugün vatandır” sözlerinin ruhuyla nasıl yürütüldüğü anlatılır.
Bu kitabı sadece ‘Stalin/Sovyetler/faşizme karşı direniş’ bağlamında okumak, ona yapılan bir haksızlıktır diye düşünüyorum. Öne çıkan, okuru en çok etkileyen yanı insan benliğiyle olan uğraşıdır.
Savaş fonunda zorlu koşullarda insanın, benliğini tanımak, kendini tecrübe etmek, insiyatif almak gibi zorlu deneyimleri ve çelişkili duyguları nasıl bağdaştırdığı anlatılır. Bundan sebep romanın hemen başında yer alan, askerlerin korkularını anlatan ‘General Korku’ bölümü defalarca okunmalı. Ve kitabın en güzel cümlesi: “Cephede en ciddi iş gülmektir”.
🏵Keyifli okumalar..
Aleksandr Alfredoviç Bek 
Moskova Önlerinde
